46
ԳԷՈՐԳ ՋԱՒՈԻՇ
յարձակելով
կառավարիչին
վրա
յ* կր սպաննեն
ոստիկաններն
ու.
1
շ
՝
Բիւրտերը * միւսներր կր փախչին
։
՝
ք*անի մր տարի Ա ասունց ի Հայոց
քիւրտ
աչի րէ Հէներուն դէմ
ցոյց տուած թշնամական
վարմունքը
յաճախակի
կռիւներու
պատճառ
կր դառնայ։
՛
համ ան աւանդ
Տալւորիկի
նախորդ տարուան
կռ իւնեոո.
որոնք Հարիւրաւոր
քիւրտերու
մաՀուան պատճառ
եղեր էին* *ՀԲ$անի
ա
յլա՛լդ ցեղերը կատղեցուցած
էին եւ անոնք պատեՀ առիթի
մը կը
սպասկին
իրենց վբէ^՜ը
լուծելու
։
Տալւորիկի
շյրքանի բոլո՛ր
երեւելիներն
ու ղէ՚֊ղերր
գանուող
ֆետայինեբը,
կաղմ ու պատրաստ
վիճակի
մէք* կ՚որոշ են ամէն
գնով
դիմել
ինքն ա պաշտպանութեան
։
Ասոր Համար խում բեր կը կազմուին *
ո րպէ սղի իւրաքանչիւր
գիւղ պաշտպանէ էր գիրքեբը եւ յետոյ գի­
շերները պաՀակ
կենան նաեւ այն տեղերը
ուրկէ կրնար
թշնամին
անցնիլ։ Այոաիսով
Տ
ա
լւորիկ
կ ունենա
յ իր գիշերային
պաՀակները։
էՍօսքր տանք Ակր
ա
Է՚*է Ա
ւա
գ ՝ք*աՀանայ Ա ուրատեանին
:
«1894
թուականին
Տ ուլի սի
վերքերն
Էր * երբ
ժողովուրդը*
I)տեփ ան վարդապետ
Պ
ա
ղտա ս ա ր ե ան ի եւ Հասմանց
յայտնի
Հերոս
՛
Հազար Տէր Գաբրիէ լեանի Հետ կը մեկնին Մատին Աոաքելոց
վան–
քէն* Տալւորիկի գծով
%
Մշոյ Ա • կարապետի
վանքը երթալու
Համար
։
Մենք ստիպուած
էինք ոտքով
քալել*
որովՀետեւ
ճամբաները ա
յն–
քա՛ն
լեռնային են* որ ձիով ճամբո բդելը
բնաւ կարելի
չէր»
մանա­
ւա՛նդ
իշոռ կոչուած
նեղ անցքը
։
Այս անցքը
Տալւորիկի
Հարաւ-ա–
րեւմտեան
մէակ
գուռն է * որով կռիւներու
մ՜ամանակ շատ անգամ
մէկ կամ երկոլ Հրացանով
Հազարաւոր
թշնամիներուն
մուտքը կա–
րելի եղած է արգիլել
ի Տալւորիկ
։
«
իշոռէն
վերքը կու գայ Աաաանի կամուրջը*
ուր մենք կը Հաս–
նինք ճիշդ մամը
2 ՛ 30–
էն* երբ արդէն
մութը
կոխած էր եւ գի­
շերուան
մեռելային
յուո ւթենէն
մարդ կըսարսափէր
լսելով
սրընթաց
գետին
դ
ո
չի՛նը եւ Հինաւուրց
կաղամախիներու
սօսափիւնը
։
Հազիւ
թէ կամ ուր քը անցած էինք, երբ յանկարծ
սուլելու
ձայն մը լսուեցաւ
*
որ կրկնեց ել երեքեեց խորՀրդաւոր
շեշտով
մը։
*&
իչ մը յետոյ
մօ­
տաւոր ա պէս քարակոյտի
մը ետեւէն
մարդու
գլուխներ
տեսնուեցան։
Հայ յեղափոխականներն
էին * որոնք Հերթով
կամուրքէն
անց ու դար­
ձին Հսկելու Համար Հոն կը սպաս էին . ազդանշանով
մը մեր ո՛վ
րլլալը
Հասկնալով
մեր քով
վազեցին։
«
Ատոնց մէք կը գտնուէր
նաեւ Գէորգ
Ջաւուշը * Բսանաց գա­
ւառի այդ չքնաղ Հերոսը
որ անմիքապէս Ա տեփ ան
Վարդապետին
վիզէն փաթթուելով
սկսաւ
Համբուրել։
Գէորգ
Զաւուշը*
իր
ընկեր­
ները Հոն ձգելով*
ինքը ընկերա՛ցաւ
մեզի Փուրխ
ելլելու
Համար
։
«
Կէս ժամէն Հասանք Փուրխ* մեծաՀամբաւ
Փուր խո յ Գա սպտ­
րին դի՚-զըտ զոր իր անառիկ
գի բքին ու քաքարի բնակչութեան
Համար
քիւրտերը
անուանած
են
Գալայէ Տալարիկէ՝
Տալւորիկի
բերդը
։
Fonds A.R.A.M