Հարսանիքին, ուրբաթ գիշեր,
Կէս գիշերէն քիչ մը ուշ էր–
Դուււը ախեց փախաւ ձորը,
Լուր չի տուաւ նոյնիսկ մօրր։
•
քալէ՛, Արմե՛ն, փախի՛նք,
եւայլն։
Հոն կը սսլասէր Արմենակը–
Նժոյգ էր ձին եւ մինակը,
՛
Շատ լաւ գտան
1
ժամանակը,
Հարսը դրաւ ձիուն քամակը։
"
քալէ՛, Արմե՛ն, Փախի՛նք,
եսայլն։
Նժոյ գ թռա՜ւ գնաց աւան,
քարձը փուխ էր, քթան, սաւան–
Հանուէ՛ Հայ կուշ, պսակէ վրան,
Թոդ հոնտեղ լայ , կէս ծեր վւհսան:
.
Պսակէ՛ Հայ կուշ, պսակէ՛, պսակէ՛,
Այդ ալ չեղաւ, մէյ մը գրկէ։
ԵՐԿՐՈՐԴ ՊԱՐ (մենապար)
• (
Պհռաւոլ ( * ) վարդը թացուհր. է,
Նա՛յ, նա՜յ,
Վարդուշն զուտնի հագուեբ է,
Նա՛յ, նա՜յ,
Մետաքս Թսաապոլիս գօտին,
Նա՛յ, նա՛յ,
Իւր բարակ մէջքին վայլեր է,
Նա՛յ, նա՜յ։
Ա՜խ դուն Վարդուշ,
Ջա՜ն, դո՛ւն Վարդուշ ,
•
թո ՛պաչիկը*
Մեդրէն անուշ:
Ղատիֆէ կըլաըրը հագեր է,
Փիլիկն երեսը պագեր է,
Գօտիկը մէջքէն քակուհր է,
Փիլօն սնտուկը պահուեր է:
Ախ , դուն Վարդուշ ,
եւա յ/ն ։
( * )
Հք ՚ ԳարաՀէսարէ
այգէներուՆ
Լաւագոյն
էէէղ
թագրէ
- 47 -
Fonds A.R.A.M