ԳԼՈհՒ» Դ
«113
Գ Ա ա թ Ի Ն ՈՍԿեԴԱՐԸ
ծՏԼ. հԻ
ժէ. ԴԱՐէՐՈԻՆ
ԺՋ * գարուն
երկրորդ
կէսին
կուաինաՀայերոլ
ապրուստի
գլխաւոր
միքոցր՝ յախճապակեգո
րծութիւնը
կր շարշափո խո լի
րսա
Աոնակի։
(
Տես
Ամէնուն Տ արեցոյց 1923
էք
2 1 9 ) ։
ԺԵ • գարու
արաագրոլթիւնները
շինուած
էք՛" կարմիր կր՛է"՜
մինարի
վյրայ աեսւսկ
մր կիսւուահ-ոմ , եւ Նկարները Հակառակ
մէկ
երկու
ծ աղիկն Լ րէ բաղկացած
րլլա լնուն՝ րնգՀանոլր
երեւոյթով
կա^
աարեալ
էին եւ գոյներն
ալ իրարմէ
ղան աղան ո ւե լով նրբութիւն
մր
կր
ռՈ
լ
ա
*
քնէին
Հ
մ՛Զ • գուբէն սկսեալ արտագրուած
անօթներուն
կա–
ւր սպիտակի
ել յա ա ակր փոխանակ
մոլթ կանանչ
եւ լուրթ
մանի–
շակաւլոյնի՝
կաթնաթոյր
ճերմակի
կր վերած
ուի։
Ա կար ադար դու­
մին մէք ալ արաբական
քիւհի
եւ
սիւլիւԱ
տառերով
վեր տա
ռու­
թի ւններր
շարունակելով
Հանդերձ՝
առատօրէն
գործածական
կր
դաոնան
բո յսեր
եւ ծաղիկներ
,
նաեւ
բուս տձեւ
երկրաչափական
գիծեր:
«
Տիրող գ
ո
յն ե րը ՝ կապոյտ, մ ո ւթ մանիշակ, պերոգակ,
կղմինտրազոյն, ներմակ այնպիսի համաչափութեամբ ներդաշնակ–
լա ծ են իրարու հետ, որ ամէն գ ոյնի տիրականութիւնը կ*ընդնըշ–
մարուի հ ո ն * » ՛ ։ Արհեստագիտական կատարելութիւն, լիակատար
գիտ ակցութիւն եւ խիստ կիրթ նաշակ մը կը շողշողան այնտ եղ» ։
(
Առնակ
,
Ամէնուն Տ արեցոյց, 1923
էք
219-220)։
Միոտյն թէ դժուար
է ճշդել
թէ
մ՚Զ —ԺԷ • գարերու
կ. Պո
լ–
սոյ արքունական
շինոլթիլններր
,
ինչպէս
Աոլլթան
Աէլիմ Ա՚ի գամ–
բանին
(1520),
Ս էլիմ է յէ
(1522),
Րիւս թէմ Փաշա
(1500),
ՍիՎէյ–
մանիէ
(1566),
Փիալի Փաշա
(1570),
Սուլթան
ԱՀմէա
(1614)
եւ
Հա լի տ է Աոլլթան
կամ
Եէնի-ճամի
(1616-1665)
մզկիթներու
յախ­
ճապակիները
իրապէս
՝
ԲէօթաՀիոյ
արտագրութիլններ
ե^ն թէ
Նի֊
ԿԻ"/*
^
Աոնակ
(
Ամէնուն Տ արեցոյց, 1923
Է9
221)
անոնց
կարեւոր
մէկ
մ ասր
(
Րիւս թէմ Փաշա, Ա իւլէյմանիէ
,
Փի՛ս լէ Փաշա,
Սուլթան
ԱՀմէա
եւ Եէնի ճամի) առանց վարանման
կր Համարէ
ար տագր ու­
թի ւններր
՝
ԲէօթաՀիոյ,
մինչ
Արմենս,կ
Պէյ Սագըզեան
(
իսպմԱԼ–
Fonds A.R.A.M