153
(
աղօթանոց) կոչուած Թուրքերու կողմանէ, ճամիի մը պակասու­
թեան պատճառով անոնք հոն կուգան իրենց աղօթ՛քին։ Ի«Գ
հաս–
չասէ
ելլողներու համար զովացուցիչ զբօսավայր մը մեծ ծաոերու
շուքին տակ։
Անոնց համար, որոնք շուրջեբնին երիտասարդ ուժեր չու­
նէին վրանի ամէն հոդերը իրենց վրան առնելու, նախընտրելի էին
օաաներր
կամ
մոայհձթսէպէճիի
(
գործակատար) տունը, զորոնք այն–
պիսիները կը վաբձէին:
Օտանեըը
բաղնիքին դիմացը շարք մըն էին
3-10
սենեակներու՝ դետնայարկ ու շատ նախնական վիճակի մէջ •
ուրիշ շինութ-իւն ըլլալով յիշել կարժէ բաղնիքին քովը երկու պըզ–
տիկ խանութները, մէկը փուռ մը, երկրորդը նպարավաճառ, ա–
նոնց ալ քովնտի մսավաճառի կրպակ մը վրան զոցուած քանի մը
տախտակներով: Ան բացօթ՛եայ կը մորթէր քանի մը ոչխարներ եւ
կը բաժնէր իր յաճախորդներուն: Արդէն ՚Բէօթահիացին սնտուկի
մը մէջ միասին կը բերէր ռւտհստեզէնի մեծ մասը, ալիւր, բրինձ,
ձաւար, քաֆէ, խպ, կաբազ, պանիր, այդ տեղէն կը դնէին միայն
հացը , միսը եւ պտուղը :
Բազմանդամ ընտանիքներ իրենց
թէնթէլէ
վրանին քովը ոլ–
նին երկրորդ պզտիկ մըն ալ, որուն մէջ ուաեստեղէնի պահեստներ
եւ խոհանոցի առարկաներ կը պահեն: Շատեր այս երկու վրաննե­
րու մէջտեղը կամ մեծ վրանին աոջեւը թալվար մը
(
աըէչ
մը)
,
այս
դալարազարդ հովանոց մըն է, որ կառուցանել կուտան եւ կամ իրենք
կը շինեն– ասիկա 8-10 Փայտերէ շինուած պզտիկ սենեակի մը ձեւը
կառնէ, որուն վրան եւ պատերը եղեւինի ճիւղերով կը դոցեն, ա–
սոնք հիանալի զովութիւն մը եւ հաճելի ու կազդուրիչ հոտ մը կու–
տան : Այդ արիշը խոհանոցն է եւ միեւնոյն ատեն ճաշարանը, ճար­
պիկ ձեռքեր արդէն շուտ մր
օճախ
մը փորած եւ քանի մը մեծ քա­
րերով ձեւաւորուած են : Ուրեմն կարեւորը ապահովուած է, հա­
գուստեղէնը Ըլըճայի համար անկարեւոր է, որովհետեւ մարդ իր
ամբողջ օրը դրեթէ ջուրերու մէջ կ՚անցնէ: Առտուն կանուխէն բա­
րի լոյս ըսելով աչքը բացող մարդը իր մանչերը առնելով կ՚երթ՛ար
մեծ բաղնիք– արդէն անոնցմէ մէկը պզտիկ կարպետը եւ բաղնիքի
հագուստեղէններու ծրարը հոն բերած է, քանի որ բոլոր բաղնիք­
ները անտէր եւ ձրի են– սրճեւիեաց (գահվէճի) Մուսթաֆան բա­
րեւողը արդէն բոլոր պարտականութիւնը կատարած կ ՚ ը լ լ
ա
ր ։ Ազ­
գականներ եւ բարեկամներ աոաջին հանդիպումը հոս կ՚ունենան,
ըսենք աոտուան աոաջին յարդարանքի Ժամուն, բաղնիքէն ետքը
առաջին սուրճի բաժակները ի ձեոին։ Մայրեր, հարսեր կամ աղ­
ջիկներ վրանին մէջ մէկը պահակ թողլով* անոնք ալ կ՚երթան վաք բ
բաղնիք: Այս բաղնիքներէն մեծը մինչեւ կէսօր էրիկ մարդոց յատ­
կացուած էր եւ պզտիկը կանանց եւ կէսօրէն յետոյ կը փոխոլէին,
Fonds A.R.A.M