1
յ 5
ւած Կ • Պ"լ
ս
՚՛
յ Պատրէա րքարանր)
նշանակուած վա յրերը էթՐ Կ ու­
սէ էնա
յի Հայոց
Առաջնորդներու
իրաւասութեան
ենթարկուած
I
ԱՀա այգ վայրերը,
որոնք ամէնքն ալ կ* Պ
ո
լսոյ
՚
էյուէրակու–
թեան
ենթակայ
էէն.
՝
ՐէօթաՀ էա
(
Սանճագլչ)
քՒա վշանլո
լ
Գա ր աճ չէ Հ էր
ՉալկարաԼձ.)
Ա*ուրաա
չայ
Աս արլրգ
Թիւրքման
կէօլաաղը
Հ
ք*նչսլէս կր տեսնուէ
կ ուտ էնա յէ
Առաջնո րդո ւթէւնը
ունէր
նաէսասլէս բաւական
րնգա ր Հա կութ էլն , որ
1844/
^#
աւելէ
րնդարձակդ
ւեցալ, երբ Ղ*ագատէոյ
ԱթւաՀնո ր գութ են էն անպատուելով այս վէ՜
ճակէն
կցուեցան
1 •
Պ՚արա Հէսարր ԱաՀիպ կամ Աֆէոն
Ղ՚արա Հէսար
,
2.
Ուշագ
( 2 ) ,
էնչսլէ ս ցո յց կուաան Պատրէա րքա րանէ ա րձանադրութիլննե
րր :
Այս ծաւալուն
վիճակր
սակայն
Հազիւ երկու տասնեակ տա­
րիներ տեւեց եւ
1865/
^՛
կուտէնայէ
վյէճակր բաժնուեցաւ
երկուքէ :
Ա • կ ուտ էնա՝
էրեն ենթակայ
ունենալով
Աֆէոն Ղ*արա Հէ՜~
Սարս
|
0
լշագր
, (
ծ՝ավչանլուն
կազմեց մէկ վէճակ .
Բ. Պէլէճէկ՝
էրեն
ենթակայ
ու նենալով
Չ ուլկար ան , Ա՝ ու­
րաա
չայ , Ասա րլրգ
ք
Թէւրքման,
Կէօլ տագր եղաւ աո անձ էն վիճակ
մր իր մասնաւոր
Առաջնորդներով
(
Պատրիարքրարանի արձանա–
գրրութիւ–ններ ) :
Սակայն
ույս կարգադրութիւնը
Հաստատուն
էէ
մնացած
:
լ
&
Հ5ին
Աֆիոն
Ղ՝ա րա Հէսար եւ Ըւշ
ա
գ
դարձեալ
Ղ՜աղա–
տիոյ
Առաջնորդութեան
կապուած են՝ Հակառակ
Ազդ»
Կեդրոնա­
կան Վարչութեան
1871/՛
որոշման %ժամանակ մրյետոյ
(1880 0
~*
գոստոս)
վերստին այս երկու
թեմ երր կր մ էանան
կուտէնայէ
Ա—
ռա ջնորգոլթ
Լ
ան , որուն
մէացած էր նաեւ
1889/2՛
նոր բարգաւա­
ճս զ
էոկէշէՀէրր։
(1)
Գարանշէհիր եւ. Չալկարա Կ • Պոլսոյ ՚Նուիբակութեան
ենթակայ վայրերու, մէջ յանուանէ չեն յիշո ւ ա ծ : Գարանշէհիր նա­
խապէս հայաբնակ պէսլք է եղած ըլլայ : 1627ին գրուած Մաշտոցի
մը գրիչն է Ցովսէփ Եպս • Գարասաշէհիրցի:
(2) "
Նկատելի է որ այս երկու քաղաքները Անկիւրիայի "սուի–
րակներու շրջանակին մէջ նշանակուած են՛ (տես՛ &ամբո, էջ 46) :
Fonds A.R.A.M