ԳԼՈՒԻ է.
ԿՈՒՏԻՆԱՅԻ «ԱՅ ԳԱՂՈԻթԸ ԺԹ. ԴԱՐՈՒՆ
ե հ ԻՐ ւլԱխ^ԱՆԸ
ԺԹ • գարուն
սկիզբը ինչպէս տեսնուեցաւ
կուտինայի սեփա­
կան յախճապակեղո
րծոլթեան
ճարտարա րոլեստը
գէ
ա
ի
իր անկում
լ
ՀՐ Դէ^էր * ք^է^
լ
"՚
ակաւին
Հոն կը գործէին
100/՛
է
ա
Փ ՛Լ սրբատուներ
Այգ գարուն
կէսէն քիչ ետքը արգէն գրեթէ անհետանալու
վրայ էր :
Գարուն
վերքը
միայն
երկու գործատուներ
մնացած
էին։
Սակայն
Հակառակ
Հայոց սեփական այս ճարտարարուեստին
անկման՝
՝
ւ՝էօ–
թաՀիայի
Հա յերր կը պահէին
իրենց գիրքը քաղաքին մէք եւ կեան­
քի պայքարը
յաջողութեամբ
առաք կը տանէին
։
Ասոր ամէնէն
ԳՐԷ՜
իւա լոր փաստը ան կրնայ Համարուիլ,
որ ՝&էօ թաՀ իաց իք չէին պան–
գըիւտեր
այլուր եւ տեղւոյն
վրայ
իրենց ապրուստը կը
Հայթայ­
թէին իբր մանրավաճառ,
իբր առեւտրական
եւ իբր արհեստաւոր
գործելով։
Տնտեսական
պատճառներով
միայն
յամր արտագաղթ
մը
կը սկսի շատ անզգալի
։
կուտինացիներ
կը
Հ
աս տատ
ու ին Կ . Պոլի
ո
ք
Իզմիր, Պրուսա , Վիեննա եւ մ ան ա լան գ էսկէչէՀէր
»
"
Լր Կուաինա–
ցիները գերակշիռ
էին։
(
Աււնակ) :
1914
^^
Հոն կուաինա կը գործէին
4
Հայ գորգի
գործարան­
ներ (Պ • Աալլսբպաշեան
,
Գա լուս տե ան եւ Ընկ • , (Հովսէփ Տ
արութիւն–
Լան, Գկորգ
1
յ ամ զո ւ թե ան եւ Աբրահամ
Զդրրկանեան
,
որոնք Իդ–
միրէն անգլ՛ տուներուն
Հաշւոյն կը բանէին եւ
60*000
Հնչուն Ըսմ .
ոսկիի
ար տածութիւն
ունէին) : իրենց պատրաստած
՚
էԱրգերը
շատ
Հա լնուած
էին։
Ընղհանուր
պատերազմէն
յետոյ այն գործարան՛­
ներէն
միայն մէկ Հատը կը գործէր
։
Գալով յախճապակիի
ճարտարարուեստին
,
որ գրեթէ
անշքա­
ցած եւ անհետացած
էր , ԺԹ
•
գարու վերքին քառորդին
վերածնունդ
մը կ ունենա
յ Հաճի կարապետ ու Յարութիւն
Հաճի
Մ էնա սեան եղ­
բայրներու
եւ Գաւիթ ՕսվՀաննէսեանի
ճիգերով։
1914/՛
^
Հոն կային
երեք գործանոցներ
յախճապակիներու,
որոնց
արտադրութեանց
գլխաւոր
գնորդներն էին կոն տոն եւ Ո ս՛րիդ :
Ամէն օտարական
որ առաքին անգամ
կ՚երթար
՝
Բէօթահիա
,
անպատճառ կ այցելէր յախճապակեայ
անօթներով
զարդարուն՝ խա­
նութ մը, որուն յարակից էր գործարան
մը՝ բոլորովին
նախնական
ձեւին
մէք։
Այցելուն
առաքին
յարկին մէք կբ տեսնէր
բրուտը
%
որ
իր ճարտար
մ ա տներով ձեւ կուտար
Հողին. երկրորդ
յարկին
վրայ
Fonds A.R.A.M