պահանկ
միւս
կոզմէն,
Անդրանիկի
լիզերը
այնքան
լարեցին
որ
Ո
ԱՈ
քի ել
ալ
եւ. ս ս
ձե ռքը
սու.
քլիս նէ
դ ուս
աո
Խաղալիս
սոմա
ա օ-ք մը ուղղես գէսլի
Աամիկոնեանը
Թ յլ աա Նք
ո
Լ,
էեմն
ւլ ււ ււ ա ւյ • -
որ ՀքիրվանզագԷի
փափաքը իրականանայֆ
։
Ինչ որ սոսկում
սլա աճ առես ժողովականներուն
#
որովՀեաեւ
օր
մը Շիրվանզագէ
Թիֆլիզի
մէՀ յայառէ բար ած Էր թէ
%
«
Թուրքերը
ինչո ւ Հար դահ՝ չէին
բոլոր ՏաճկաՀայեբը
որսլէսզի
անոնս
ա աղ
աս լկէն
աղս՚աէինք
՝
ֆ
է
Անգրանիկ
անոր Հանգի պելով շառաչուն ապաակ մը դրոշմած
Էր
է
իա յո ան՝ այս անգամ չունեցաւ
նման
ելոյթ մը Աամ իկոնեանի
Հան–
գէպ • ան Հնչեղ եւ երկար «թո՛ւ՝» մը ուղղեց Աամիկոնեանի
Հաս՛՛
ցէին եւ սուրը շաչեցնելով
գուբս
ելաւ սրաՀէն
ւ
Անգր անիկի
ելոյ թի առաք
ամ են էն
նուազ
սրամաողը
եղաւ
Ա՛ ամ ի կոն ե ան որ յայաարարեց
•
՝*,
-
Աս գիաեմ,
Անղրանիկ
ի մեսթը կը բխի անոր
զո Հ սղութեան
ոգիէն
^ որ սովորական
անՀաանե բու քով չի գան ուիր , բա յց Անգրա
նիկ
զուրկ է գիաակցութենէ
այն քաոսային
գրութեան
մասին ,
որուն
մէՀ^ շբՀապաաուաօ"
ենք մենք» Հեաեւաբար
%
չեմ կարող
մԼ–
Գ
ա
գր
ս
լ
Ղ
ա
յ
ս
՚ ՛
Ռրպէ
ս
գէ^քէ մարգ
ան իրերը կը գաաէ իր խառ–
ն ուա օ՚քովը
ք
ինչ որ ես ալ Հիացած եմ անոր Հերոսական
մ ար ան չում -
ներուն վբա
յ
է
/•
վՀ՚րՀ
ո
յ
Էր խօսքը
ուղղելով
ԱՀաբոնեանին
9
անոր
կարծիքը
խնդրեց
է
ԱՀարոնեան
պա աա ս իւանեց . է
9
մ կարծիքով* պաամ ութիւնը մեր
վրայ պար աք դրած
Է , պէաք է փորձենք
զայն։
Որով՝
մ եած մա սնութեան
ձայնով
որոշում կայացաւ
որ Անդրա
նիկ
դրզրում
երթայ
իր զօրամասով
իր կարելին
փորձելու
Համար ,
Հակառակ
դաշնակ
կուսակցութեան
ցանկութեան :
ԶՕՐ • ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԳԷՊԻ ԷՐՋՐՈԻՄ
էրզրում՝
ռուսական
բանակին
կողմ է լքուելէն
վերք
թողուած
էր իր բախաին
:
Ր բա կան ութ ի ւն թէ երազ» ան դարձեր էր
Հայկական
բերդաքաղաք
մը
է
րաշնակիցներու
խոսաումով
եւ ռուսական
սլա–
Հեսաներու
ան Հա ան ում պա շարով : իա յց*
վերին
Հրամանաաա
րո
լ–
թեամբը
ռուս բանակի
Հրամ անաաա ր զօրավար
Լէպէաինսկիի
,
որ
իր կարգին ենթակայ
էր կ ո վկա սեան Աէյմէն
(
խո րՀբդա բանէն)
բխող
գործադիր
.
իշխանութեան
,
կար ուա ծ
ԸԱ
ա
՝
Է
Ո
Վ կովկասը
քիու–
սասաա հէնէ
Հեաեւաբար
կովկասը բաժնուած
Էր Վրացիներու
ք
Հայերու
եւ
ԱղյիպԷյճ ան ցիներու
մ ի քել եւ երեք լեզուս վ գրամ Հրապարակ
Հան–
ուած էր
է
Այս
միջոցներուն
էր որ աեղի ունեցաւ
զօր • Թորգոմի
գր°շ
ա
կ
- 181 -
Fonds A.R.A.M