պատասխան ատոլները
,
դո յամ արտի աս պա րէ ղր նետուեցան
Շ ա պին–
ԳարաՀիսարէն
,
Ուրֆ՛"յէ"
%
Վանէն ^ Ագ—աաղէն , Աուէտիայէն
ք
եւ
կարողացան
կերպով
մը
՚ / ՚ / ՚
^ ^Հ ^
աճ կա Հա յուն մարդկային
պատիւը ^
թուրք
փաշային
յայտարարելով
թ՛է - «Եթէ քանի մը Ուրֆա եւս
ասպարէզ կարդար
մեղի դէմ, ^*
պիտի րլ/ար մեր
վիճակը։»
րսե Վանա յ գոյամարտը
խիզախ եւ խելացի
ձեռնարկ
մը եղաւ
եւ բախտաւոր
ելք մ ը ունեցաւ,
4
մանաւանդ
ռուս բանակի եւ Հայ կա­
կան կամաւորներու
շուտափոյթ
վերաՀասումով
,
փրկուելով
նա–
Հանգի • մ եհ՛ագո յն մասը
Տ
Հակառակ
պարադային ան ալ պիտի են­
թարկուէր
միւս նաՀանգի
Հայերու
ախուր վիճակին
է
ՀԱԼԷՊԻ «ՊԱՐՈՆՆԵՐԸ
Այս աո թիւ յիշաաակութեան
արմանի են Հայրենասէր
,
անձնուէր
եւ քաջակորով
երկու
եզ բա յրներու
անունն ու անվախ
ղո
րծ՜ունէու–
թի&ը
Հալէպէ մէի
Երկու պատուական
Հայեր , Օննիկ եւ Արմ են ակ Ա
ազլումեան
եզբայրներր
սովորաբար
<
Հ
Պ
՚"
րոննե
ր»
կոչուած՜,
նախախնամական
Օ՚Ս՚եՒԿ եւ ԱՐՄԵ՚եԱԿ ՄԱԶԼՈԻՄԵԱՆ հզրայրնհր.
գեր մը կատարած՝ են Հալէպի մէ ^ ֆարդի եւ աեզաՀանութեան
զար–
Հուրելի
օրերուն , • վաանգի տակ
դնելով
իրենց
Հարուստ ստաց­
ուածքը
%
նախանձելի
՚
էիրքր * նոյնպէս
իրենց կեանքը :
«
Պ
ա րոննե ր՝$>չչ շնորՀիլ
Հալէպի
կեդրոնը
ունեցած՜
իրենց պան­
դոկին
1
պանդոկ
մը ր/լալէ աւելի կառավարական
դ
եւ դիւանա–
գիտական
շէնք մը դարձած՜ էր , իր Հիւր աս իր ած՜
կուսակալներովդ
ոստիկանական
տնօրէններով
եւ այլ պատասխանատու
պետական
պա չտօնե անե ր ո վ , որոնք
ղի շեր
ցերեկ
Հոն էին եւ ՜ կը վա
յելէին
Հ
.
Պարոննհ՜ր^ու մեծ՜արանքը եւ փոխադարձաբար
,
զարմանալի
գիրք
մը ա յդ սոսկումի
մամանակնե
րուն
մէՓ։
- 151 -
Fonds A.R.A.M