լաո֊նեբուն
,
Վ ասպուրակ
անն իր \$ ո վակով
,
իբ Վարագով
,
իր Վանքերով
,
Ագթամարով,
կղզիներով
,
իր բեբգեբով,
իր քաջարի
Հերոսական
ժողո­
վուրդով,
որոնք
սիրելի
են մեղի
Համար։
Ա էր ելի են մեր Հայրենի
ձ՜առն ու
ծաղիկ,
Լ°"ն ու ^ոլր , մեր ազգիներ
,
մեր արաերր,
մեր սուրբ
օճախն
ու
թոնիրներ*
թոնիրներէն
այն սեւացած
ու կարծրացած
գերաններբ,
մուխ
ու
ծուխին
ետեւ
վառուող
այն Հայրենի
սուրբ
կբակր,
ասոնք
ներշնչումի
աղ–
բիւբնեբ
մեր անմխիթար
ու գաղթական
Հոգիներուն
,
դետ կր զաոնան
Հեղեղա­
նման եթէ պաՀ ենք այս բոլո
րբ եւ յետ տանինք
Հայրենի
տուն։
Ա՝ասնաւորելով
խօսքս
Համայն
Վասպուրականցիներան՝
խնդրանքս
է որ
իւրաքանչիւրս
յանուն
մեր կրկնակի
Հերոսամարտերուն
եւ ինկած
Հերոսնե­
րուն , Հակառակ
մեր տարա
կարծութեանց
եւ անՀ ա ս կ ա ղ ո ղ ութե ան ց՝
յանուն
մեր
սրբութիւննե
րուն եւ ղաղա փա րասլա շաոլթեանց
,
Հասկնանք
զիրար,
Հ ա–
լա քո լ ի նք , միանանք
եւ գործենք
յօգուտ
եւ ի փ ա ռ ս մեր վերածնուող
եւ վե­
րա շինո
ւ ող ներկա
յ Հա յ ա ս ա ան ին ;
ԿԱՐԴԱ՛Ս ԿԱՐԱՊԵՏԵՍ.՛*,
Ատենաաեւո
ձամա-Վէւաա • Հայ ռռնկց . Միութեան
Կ-յդո • Վաո>ոՆ73֊հսւ(ւ
45
Fonds A.R.A.M