Նորաշէն
վարժարանի
Տեսուչն էրՄ ՚ Մ
ա
~
մուրեան, որ պաշտօնավարեց
մ՛ինչեւ
1889*
//* .
Ա*ամոլրեանի
պաշտօնավարութեան
երկար
շրքանր կ՝ րնդմիք ուի
յա յանի
մ ան կա վարժ Ա—
զեքսանդրապո լսեց ի
ռոյւսաՀայ
3 •
Տ է ր Միր տ ք -
հա նի
քա/ւամեայ
բայց արդիւնաւոր
տեսչու­
թեամբ
ւ 3 տ քորդ արար կր
պաշտօնավարեն*
Պրուսացի
Գէ որ գ Տ է ր ք*արթ
–
ոլ
.
զէւքոսեսւն (1894)
Խաչիկ Գսպազեան (1896) , Մկրտիչ Սարեան
(1898) ,
Թո վմաս Պօյանեան (1910) , Գէորգ Տ էր
թա րթող (1912) , Գաււնիկ Րարունակեան (1918)
/ /
լ ,
Զ.միւոնիոլ
եղեռնին
ամենավերքին
Համակ­
րելի եւ տարաբախտ
տնօրէն՝
Անդրանիկ Կ ա ֊
րապեաեան, 1922
Աե պտեմբեր
9 *
՛
է՛
էրանին
ւա
ԼԱ
ա
ւ
ուսոլ ցիչներէն
կր յիչուին՝
Ստեփան Չաք րեան , • թարսեղեան ,
Ս– Այմելիք ե ան, Ա. Տիվիրիկ ե ան, Կ– ՚Նաւա–
սարդեան , Գաււնիկ Սարաֆեան , |>ա բ է ն Որ–
բ երե ան , Ս • Աւքատեան
Լւայլն :
\
ք.եսրոպեան վարժարանի
աշակերտներուն
միքթն
թիւն էր տարեկան
4
էն 500 :
Րղմիրցին
բաղդաւոր է որ իրմէք կարող
եղած , է Համրել
մէկՀ
աւելի բարերարներ ու
բարերարոլՀիներ
,
որոնք օժաահ են գինք թան­
կա բժէ ք Հաստատութիւններով
:
Այսպէս՝
1820/
Տ՛
Հիմնուեցաւ
,
Յտ կ ոբ աղա
Սարգիսեանի
(
Վիեննա
Հա ս ա ա ա ո ւ ա ծ վաճա–
Թարերարուհի
Տիկին ՀՈՓՓՍԻՄԷ ԿՈՍՏԱՆԳԵԱ՚Ն յ
Վ երաշինա ծ ՝ Աղ<յ– Ս– Հււիֆսիմե անց վ արժ –ը
1849
ին:
Վաստակաւոր ուս ուցիչ աշխարհարարի ե ւ
գրարարի ե ւ հմու տ բանասէր
ՍԱՐԳԻՍ ԱՄԱՏԵԱ՚Ն
ռական)
ծախքով,
ՀՌԻՓՍԻՄԵԱՆՑ
աղքկանց
վարժարանս
Հայնոցին
մէք որ զայն կր նուի­
րէ Ս • Հռիփսիմէի
անուան է
«(/.
Հուխիսիսեաճ
՝
Լ%ս.*մաոսԱ Հա֊
յոց
$ԷմիւռԱիոյ՝\
«
Զմիւո.(ւիացի Մեծ. Ցակոր Սարղս–
եա(Լ, վաճաասկան ի ՎիեճՏա
,
իւավ
արդեամբք ետ կաոացաՇեւ ի վեոսյ ազ–
դայիքէ դետճոյ դսլաց աղջկանց ՛միայա՛րն
եւ
գեղեցիկ՛))
I
Աո աքն ո ր գա ր ան ի դիւանատան
(
յ իշա—
ա ա կա րանէն քաղուած)
տ
Այս վարժարանը»
1845/
Համայնաքինք Հր–
դե Հին այրեցաւ եւ չորս տարի յետոյ»
1849/5՛ *
կրկնայարկ եւքարաշէն
Հոյակապ նոր վարժա­
րան
մր կառուցուեցաւ
վեՀանճն
տիկնոք՝ Ց
ո
վ–
սէփ Ջելէպի
Աուսոլֆի
Քք՚՚քը
բարերարու­
թեամբ՝
Տ իկին Հւփւիսիմէ կոստանդեանի
ծախ–
քով
Լմայր՝
Տօքթ • կոսաանդի) :
վարժարանի
երկրորդ
շինութեան
ա ր ձա–
նաւլ րութիւնն է •
18
Fonds A.R.A.M