75
Պր՚՚՚յս
կ՚այցելէ
/
Արիմեանին
%
Զերազ կր գրէ*
«.
Գրկաբաց
ընգունեցանք
մեծանուն
պատժիչն
ու իրաւաբան
ր
է
որ երկու
տարի
առաջ
(
ք ասիսի գագաթ
ր բարձրացած
ե վե րագարձին
Հրատարակած
էր «Անդրկովկաս
ե Արարատս
սիրալիր
Հատոր
մը
ք
ուր կը պատ֊
մէր , թէ ՛՛էյն ալեփառ
կատարէն
ակնարկ
մը ձգելով
շուրջանակի
ք
ած էր թէ Մարաստանի
ք
Ասորեստանի
ու ք*աբելաստանի
պէս
կայս րու թիւններր
ոչ եւս էին
։
մինչ
Հ ա՛յ ը կ ան գուն
ւ/նացած
Էր իր
Հայրեն ի Հոզին
վ բայ
է
ե կ՛ եզրակացնէ
ր թէ
Հայն էր
արեւե
լեան
միակ
յուսա լից տարրըէ
Ազգուեցաւ.
քԱրիմեան ի վեՀ երեւոյթէն
ո
լ
իմաստուն
խօսքերէն
ե ի* ո ստացաւ, իր ջա՛նքերը
չխնայել
յօգուտ
Հայութեան»
(
էկոչնակ»,
1922,
թ*
10)
է
Խրիմեան
կը Հրաւիրուի
Ա
.
Պօղոս կա թո զիկէն
Ա. յետոյ
կ*
ա
յ$ելէ
Մանչեսթըր
%
ուր կրօնական
արարողութեան
ներկայ կը
գտնուի
%
Մանչհսթըրի
Հայ գաղութը
է
Ներսէս
պատրիարքէն
ստա­
ցած
ըլլ
ա
լ
ո
վ
կոնգակ
մը՝ աջակցե
լու Համար
է) ր իմե ան ի
ձեռնարկ–
ներուն
ք
ջերմօրէն
կ՚ընգունի
զայն*
ԼՈՐՏ
ՍԱԼԸԶՊՐԻԻ ՅԱՅՏԱՐԱՐՈԻԹԻԻՆՆեՐԸ
Պատուիրակութիւնը
Մ՚սնչեսթըրէն
Լոնտոն
վերադարձին
,
կ՚ընդոլնոլի
Արտաքին
գործերու
նախարար
Լորտ
Աաչըզպրիի
կողմէ ,
«
Խրիմեան
Հայերէն
խօսեցաւ
,
ես ֊
կ՚ըսէ
Չերազ — թարգ­
մանեցի
ֆրանսերէն։
ին քնավարութ
իւն
պահանջեցինք
Տաճկաս­
տանի երեք
նա%անգներոլ.ն
Համար ։
Նախարարը
պատասխանեց
ֆրանսերէն
,
թէ ինք չէր կարող
ինքնավաըութիւն
խոստանալ,
քանի որ գումարուելիք
Վեհաժողովը
պիտի
վճռէր այգ խնդիրը
,
յարմար
բանաձև
մը գտնելով։
«
Սակայն, բսաւ, իբր ներկայացուցիչ
բրիտ. կառավարութեան, երեք բան կբ խոստանաս ձեր երկրին նա–
ս"ար,բե (խաղա դ ա թիւն) .պիենեդո. (բարօրութիւն) եւ լիսյեռթե ( ազա ­
տութիւն) ւ
Չերաղ
չարունակելով
կը պատմէ դէպք
մը , որ
ոոյց կու
տայ
անգլիացի
դիւանագէտին
տարօրինակ
անծանօթութիւնը
Հա­
յերու
մասին. «Շնորհակալ
եղանք
ե. մեկնեց անք , Խըիմեան
առնե­
լէն , ես՝ ետեւէն
I
Աալըղպրի
նչանացի
ետ կանչեց ղիս և. Հարցոլց
,
թէ
ի՛նչ
լեղոլ էր Սրբազանին
խօսածը։
«
Հայ
են ք , ըսի,
Հայերէն
կը խօսինք։
Միթէ
կ
ա
"
յ ՝
ա
յ լեղոլ
,
պատասխանեց;
Ես կը կար­
ծէի, թէ Հայերը
թուրքերէն
կը խօսին՝»»
Շատ զարմացաւ
,
երբ
յայտնեցի
թէ Հայերը
ունին
իրենց սեփական
լեզուն
,
որ
աչխարՀի
Հնագոյն
և ճոխագոյն
լեզոլներէն
է, և աւելի
զարմացաւ՝
երր
Fonds A.R.A.M