362
Հայ
կաթոլիկ
Հ ա մայ՛է> վ) ր
լուռ
կ ը ւՈւայ
իս կ օտար մաս–
մուլի՛ս
մ1,չ,
1946
Ցուլիս
28
թ՛
լ՚՚յս
կր տեսնէ
Հետեւեալ
Հեռա–
գիրը
՜
Պէյրութ •
սՄենք Հարկադրուած
ենք տարագրութեան
մէջ
սՂւալ, անաղտրտ
պաՀելու
Համար մեր կաթոլիկ
դաւանանքը՛՛,
յայտարարեց,
կաթողիկէ Աղաճանեան
Հայ պատրիարքը,
Հովուա
կան նամակի մը մէջ, գիրք բռնելով
Սովիէթ
Հայաստան
վերա
դարձին
առջեւ,
որոշ
թիւով
Հայերու,
մեծ մասով
օրթո–
տօքս։
Կաըտինալը
ճշդեց իր դիրքը, յայտարարելով
թէ Սովիէթ
իշխանութիւննե
ր ը Հայաստան
վերադառնալ
ուզող Հայ կաթո/հկ
կղերին պայման դրած են խզուիլ
Ս. Աթոռին Հետ, ինչ որ Հա
մարժէք
պիտի ըւլար ^ուրանալու
եկեղեցին
կաթոլիկ,
կրօնքր
եւ
Հաւատքը՛՛։
Աղ աճ ան եան պատրիարքը
րնդգծեց թէ նոյն իսկ
ց՚ււրիզ–
մի օրով, Հայերը կը վայեցին
իրենց դաւանանքի
ազատութիւ
նը։ Ան սակայն յայտարարեց
կաթոլիկ
Հայերու խոր սէրը
իրենց
նախաՀայրերու
Հայրենիքին
Հանդէպ՛՛։
ԱՖՓ
Աւելի ետք Հ՚՚՚յ ե օտար մամա
լին
մԼ
9
Հրա տ ւս ր ա կ ոլհց ան
խնդրող
աւաարեայ
Հովուական
նամակՀն
Հատուս/ձներ
րլր
կ՚րսոլէր,
է
< ... Աւելին
կայ. ըսուեցաւ,
օրինակի
Համար, թէ պաշ
տօնական
անձեր յայտարարած
ըւլան որ Հայ կաթողիկէ
կղերր
կրնայ երթաւ
Հայրենիք
,
պայմանաւ
որ խղէ
Հպատակութեան
կապր
Հռոմի
Ս. Աթոռին
Հետ։ Սակայն ո՞վ չ՛րմբռներ
որ նման
պարտադրանք
մը Հաւասար է կաթ ող/կէ Հաւատքի
ուրացման;
Եթէ առաջարկուէր
խզել յարաբերութիւն
՛՛
ամ կապ
ոեւէ քա
ղաքական
խմբակցութեան
Հետ, պիտի րնդունէինք
զայն,
օրի
նաւոր եւ անկեղծ Հպատակութեամբ;
Բայց
Հռոմայ
Ա. Աթոռը
քաղաքական
բեւեռ
մը չէ, այլ սոսկ կրօնական եւ այն ա լ ան
փոխարինելի՝
՛
ք՛րիստոսի կարգագրութեամբ։
Ուստի
Հրաժարիլ
Հռոմայ Ա. ԳաՀի Հպատակութենէն՝
ՀամաՀաւասար
է
Հրաժա
ր–
ման
Ս. Եկեղեցիէն,
կաթողիկէ
կրօնքէն եւ Հաւատքէն,
որով մեզ
կը Մնայ կրկնել մեր Ա. Հայրերուն Հետ.
«՛
Յայս ք ուտ.ատոս
զքեզ,
ոչ ոք կաւե խախտել, ոչ (ււեշտակք ել ոչ լքւա՚դիկ, ոչ սոլւ՝, ոչ նուր
ոչ «ոււ–, ոչ ամենայն
ղ|ւնչ եւ. ւյաււն Տաւ՚ու-ածք»
(
Ե՚ւ1՚շէ Վեն.
1859,
էք
3 1
>
Ուրեմն
մեզի կը պարտադրուի
տակաւին
պանդխտութեան
մէք
մնալ, որպէսզի անաղարտ պա Հենք մեր կաթողիկէ
Ս. Հա
ւատքը»։
Fonds A.R.A.M