121
խՐԻԱԵԱՆ ձԱՅՐԻԿԻ ՆԱՄԱԿԸ ԿԼԱՏՍԹՈՆԻՆ
(1895
ԱՊՐԻԼ
3)
Մեծ
անուն Տէր,
Ե՛* չեմ կարծում
որ յիչէք ասա
ի իբր
17
աարի առակ
(
երբ
Պուլկար
իոյ
գերութեա՛ն
չղթ՚՚՚յն
կ ա խ կախ
ուե
ցաւ
եւ ակ
րու֊
թեանց
Համաձայ՛նութեամբ
ի Պե ր լիս *Լ^եՀա ժողովն
սկսեց , ես
յայն­
ժամ
մի %ամակ գրեցի
Ջերգ
Մեծութեան
,
խնգրելով
որ պաշտպան
Հանդիսանաք
նաեւ, չարչարեաչ
Հայոց
աղգին,
որպէս
Պուլկարիոյ%
Ւ՚նձ
յայնժամ
վիճակեցաւ
ի դիմաց
Թոլրքիոյ
Հայոց
աղգին
եւ Տէր Ներսէս
Պատրիարքին
պատգամաւոր
(
ք՛նել
ք
որով
դեգերե­
ցայ
ես առ դրունս
Ե՚֊րոպիոյ
տէրութեանց
է
քքւ ի սկզբան մեծ Հաւա­
տով
(
քեծին
Անգլիոյ
դուռը
բաղխեցի
եւ անտի երթալով
ի Պե ր լին
#
մատուցի
մի կ արեւոր
յիչ ատակ արան Վ^եՀաԺ ռղռվին
գ
ո րոյ
Հետե–
լանքն
եզեւ &\րգ
յօդուածնX
հսկ
այգ յօդուածն
ք
գիտե՛ս
է
Տէ՛ր,
ի*
ս
չ Հետեւանք
եւ ար–>
դիւնք
ունեցաւ
յ
*
ֆ*ա շ
ատ
յայտնի է աչխարՀին
որ պատուՀաս
եղաւ,
խեղճ
Հա
յոց
ազգի գ լ խուն
%
ՀՀ
ի այն օրէն
սկսեց
տաճ կ ական
կա֊
ռավա բութ իւն
իւ
ր ձեո ք ծ անրացնե
լ Հայոց
աչխարՀ
ին վ բայ
ֆ
տա–
կ
ալ
տակ
ալ
բոն ու
թե ան միկո
ցնե րով եւ գաղտն
ի
ՀբաՀ ան գներով ,
իւր
աւե ր ի* ու քանդիչ
պաչ տօն ե ան ե ր ո ւ.ն ձեռքով
ճնշեց
Հայ ժո­
ղով ու րգ ե֊ ճմլեց
այնպէս
է
ին չպէս
խաղողն ի Հնձան
ին
ւ
Նա մտա­
բերեց ու
ա
սաց. ք)ս սորվեցայ
Պուլկարիս
յ փորձէն, գիտեմ
այժմ թէ
ին՛*չ պիտի
անեմ
է
(
I
ւսա ի վճռեց* թէ պէտք
է
Հայութիւն
քնկեմ
Հայաստան
էն
I
Աորա Համար թ
ո
յ լ տուաւ որ կ ուս ակ ա լն էր փա բա՛­
լոն
ի Հան դարտութեամբ
9՚
ե
§ են դատաւոր
ներ
օրէնքով
Հնչեն
։
ո ս–
տիկա
՝1
էնե
ր ղրպարտե լով կնկեն
է
Հա ր կ աՀ անն ե ր ծանր ծանր
Հարկե­
րով
կնկեն
է
վայրագ
բար բար
իկ
քրգեր
է
իւրեանց
սովորական
ա–
ւարառութեամբ
կնկեն»
Միթէ
չգի***է*ք, "Բ քանի
տարիներ
յառակ
Զէքի փաշա­
յի խորՀրգով
Սուլթան*
քրտաց
պէյեր ի Պոլիս
կանչելով
Համիտիէ
անունով
մի Հեծե
լ ագունգ
կաղմե
ց ,
փ՚՚՚շ այու. թեան
ա ս տ ի ճ անն ե ր
տալով քակա
լե
րեց
1
ւ բարձրացուր
վայրենի
քիւրտերուն
արժանի–
քո,
առերեւոյթ
ցոյց տալով
էւրոպայի
քաղաքակրթութեան,
թէ ես
աՀա
բար բաբոս կա րծ ուած
քիւրտերն
ղին
ո ւո
ր ական
կարլլ ին ու
շրկանակ
ին մէկ առն ե լով, պիտի
կրթեմ որ թողուն
իրենց
վայրե­
նու թ իւն եւ իբրեւ
օրին ապաՀ
ղին ո ւո
ր ծ առ ա յեն
տէ րու
թե ան ե
Fonds A.R.A.M