117
Ուղղեալ
առ Մեծ Նոլպար
Փաչա ,
Ցետ
՛
նուիրելոյ
իմ ողքոյն
ե. օրՀնութիւն
,
յ ո ւ չ առնեմ Ջեղ,
Վսեմ, Տէ՛ր , որ աստի
17
տարի յառաք
ի Փարիզ
գանուեցայ
մեր
թարգման
Պ» Չերազին
Հետ ,
և. ես իբրև. պատգամաւոր
Հայոց*
Ներսէս
Պատրիարքին
կոզմէն
#
մի Յիշատակագիր
մատուցի
Ջերդ
Վսեմութեան
,
որ պարունակում
էր
Հայկական
նոր մի խ
ս
գիր
ե.
ղոր պիտի մատուցանէի
Պերլինի
ՎեՀաժողովին
է
ինձ յանձնարարուած
էր որ այս կարեւոր
մեծ խնդիրը Ձեր
իմաստուն
ու խորատես
դիւանագիտութեան
յանձնէ
ի , ե առ այս
Ներսէս
Պատրիարք
յատուկ
մինամակ
ուղղած
էր առ Ջեր Բար.
ձըրոլթիւն
1
Գոլք
ամենայն
սիրով
ընդունեցիք
Լ գրկեցիք
այս
խնդիր և Հաճեցաք
զայն
ուշադրութեան
առնել
տ
Ուստ ի
վերծանե­
լով և քննելով
այգ
Ց
իչատակագիրը
,
՚
հուք
զայն
անյարմար
ե
չափազանց
գտաք։
Ուստի մի այլ Յիչատակագիր
կազմեցիք
,
Ջեր
իմաստուն
Հեռատեսութեամր
,
չափաւսրելով
ե Հնարաւոր
դարձը–
նելով
խնդիրը։
Ես
"՚
յգ նոր չափաւորեալ
Ցիչատ ս։կագ իրը
յղեցի
ի
Պոլի"
Ներսէս
Պատրիարքին*
Այլ աւա՛զ,
թէ՛ ինք և թէ իւր
մտերիմ
խորՀրդակիցներն
ամենայն
յամառութեամ
պնդեցին
որ Յիշատա­
կագիրն
անփոփոխ
աքնայ և այնպէս
մատուցոլի
ՎեՀաժոզովին,
Այս
որոչման
Հեռագիրը
ես ի Պերլին
ստացայ
,
սաստիկ
վիչտ
զգացի
,
այնպէս որ առանձին
քւսշուե
լով
լացի
մի աղու
նման.
վասն
զի
քաք նկատեցի
բանին
վախճանը*
էս ակն ունէի որ Ջեր Վսեմութիւնը
Պերլին
գարէ
Յիչե–
ցէք թէ ո՛րչափ կը յորդորէ
ր զՋեզ
Փ՚սրիզռւ
Գերման իոյ
դեսպան
իչխան
ՀոՀէնչոէէ
Սակայն
երկու
անպատեՀու
թ իւննե
ր
զՋեզ
շատ
վշտացուցին
է Մին այն Էր, որ Պոլսոյ
ինքնաՀալան
խելացիները
չկրցան
կամ չուզեցին
ըմբռնել
Ջեր կազմած
Յիչատակագրին
իմաս­
տուն
չափաւորութիւնը
,
ուստի ան Հալ ան ա կ ան գտան և
ըմբռնելի
չՀամարեցին;
Երկրորդ
առիթն
Էր՝ Հանգուցեալ
Տէր Խո րէն Եպիսկո­
պոսի
ներկայութիւնը,
որ իեգրռպոլրկէն
գալով
միացաւ
մեզ Հետ ի
Պերլին,
Տւ Ջեր Վսեմութիւնը
շատ անպատշաճ
Համարեց
,
թերեւս
շատ
իրաւացի
պատճառներով։
կս չեմ կարող
մոռնալ
այս գէպքը՛
Եթէ Ջեր
Վսեմու–
մոլթիլնը
Պերլին գտնուէր
ե Ջեր յօրինած
Յիչատակագիրը
մատուց–
Fonds A.R.A.M