ա) Հայաստանում
տեղի
ունեցած
յեղաչր1"ւմշ
եւ Արեւիքի
ժողովրդի
բռնելիք
դիրքը։
բ)
Համազանգեզուրեան
համագումարը
ներկայացուցիչներ
ուղարկե­
լու
հարցը :
կարգադրլաօ֊
էր բոլոր
գիլղերում
հասարակական
ժողով
գումարել,
քննել այգ հարցերը եւ ուղարկել
ներկայացուցիչներին
մանդատով։
Համագումարը
որոշեց
Տ
ա
թեւի
համագումարի
շրջանի
կողմից
ներ­
կայացուցիչներ
ուղարկել
Գաւիթ
Գաւթեանին
եւ 1Սա շատ
ուր Գանիէլեանին
:
Պատգամ՛ա
լո րնե ր ը դուրս
եկան
Մեզրիից
ամսոյս
՝
Հ՝,՚>
—
ի ՝1ւ Լիճք—Տաչտոնի
սա­
րը կասլ
լինելու պատճառով
յետ դառան
անցան
հանքերը
կալերով : Առածին
հարցին
ժողովը պատասխանեց
հետեւեալ
բանաձեւովն
ո բը ամբողջովին
հե–
ռախօսադրում
ենքԶեղ : «Արեւիքի
տասն եւ երկու
գիլդերի
ներկայացուցիչ–
ներս
թլով
վաթսունութ
հոդի
դեկտեմբերի
22—
ին համագումարում
քննու­
թեան
առնելով
ներկայ
քաղաքական
դրութիւնը
ստեզծւած
Հայաստանում
հետեւեալ
որոշումը
արձակեց : Բոլշեւիկական
իշխանութիւնը
բռնի
կերպով
է փաթաթւած
հայ ժողովրդի
վգին, Հայաստանը
Սովետական
է
յայտարար–
լած տաճկական
ել ռուսական
գօրքերի
բռունցքի
ճնշման տակ։
\,
ոբմալ
պայ­
մաններում
երբեք
նման քաղաքական
յեղաշրջում
չէր կարող կատարլել
Հա­
յաստանում
,
ընդհակառակը
րաղմիցս
անգամ հայ ժողովուրդը
ցայտուն
կերպով
արտայայտւել
է , որ է"քը ազատ եւ անկախ
հայրենիք է ցանկանում
,
եւ որովհետեւ
բռնակալական
ստոր
միջոցներով
մի ժողովրդի
վզից
ւիաթա–
թըւած
իշխանութիւնը
տեւական
լիսել շէ կարող,
ինշպէս
նաեւ այղ իշխա­
նութիւնը
վայելել
չի կարող
ժողովրդի
մեծամասնութեան
հաւատը ու
վյլս–
տահոլթիլնը,
Արեւիքի
ժողովրդի
ներկայացուցիչներս
այն ամուր
համոզ­
ման մէջ ենք, որ չուտով
Հայաստանի
հայոլթիւնը
ոտքի կը կանգնի ել
զյըզ–
լանքով դէն կըշպրտի
այն լուծը, որըայսօր ակամայից
ընդունել է իր վրա :
Ոտքի կը կանգնի նոր ցասումով,
ջարդ ու փշուր
կանի այն երկաթէ
կա­
պանքները,
որոնցով Սովետական
իշխանութիւնը
կապկպել է իրեն եւ նորից
Արարատեան
սրբազան
դաշտերում
կը ծածանեցնի
ազատ եւ անկախ
կեանքի
կարմիր
դրօշակը։
Արեւիքի
ժողովրդական
ներկայացուցիչներս
այն համոզ­
ման ենք, որ այս ապստամբութիւնը
աւելի արադ կը կատարլի
,
եթէ
Զան–
գեզոլբը
կանդոլն
մնայ իր սահմաններում.
իսկ ժողովրդի
հոդին եւ
կամքը
անընկճելի
իր հերոսական
որոշման մէջ, այնէ՝ ապրել աղատ եւ այգ իսկ
նկատումներով
Արեւիքի
ժողովրդական
ներկա յացոլցի
շներս
դեկտեմբերի
22—
ի համագումարում
գտանք, որ մեր հորիզոնների
վրա դեռ
փրկութեան
ճառագայթները
ընդմիշտ
շեն մարել, որ կայ փրկութեան
ճանապարհներ
,
ուստի
որոշեցինք
պաշտպանւել
մինշեւ
վերջին
հնարաւորութիւնը։
Թոյլ չտալով ոչ մի օտար
զօրքի եւ օտար մարդկանց
ներս
խուժելու
մեր երկրի
սահմանները
եւ խառնւել
մեր ներքին
գործերի
մէջ»։
Ներկայացուցիչներ՝
1,
Գաւիթ
Գաւթեան
ել 2, Խաչատուր
Գանիէ–
լեան
26 12 1920
թւի երեկ . ժամը Տ-ին, հանքերից
:
Համագումարը
բուռն
ծափահարոլթիւններով
լսում է Արեւիքի
ներ–
627
Fonds A.R.A.M