բռնագրալում
ամէն
մի արժէքաւոր
բան։
Մի չտեսն լաճ
թալան
էր,
որ
կա
տարվում
էր ամենուրեք։
էլ որովհետեւ
քազաքաբնակները
այսօր
համաբեա
"1
Ի"ձ
չունին
,
թալանի
գլխաւոր
Նանրութիւնը
ընկնում
էր գիլզացոլ
վրա
:
Գիլղացոլց
խլում
էին անխնայօրէն
եւ օրւայ պաշար
հացը,
ել սերմացուն
,
եւ լհ-կանը : Երկիրը
ալերւում
էր
վերջնականապէս
ու
զրկլոլմ
էր վերա
շինման
վերքին
միիցներից
:
Երկաթուղային
հաղորդակցութիւնը
դադարեց
վերջնականապէս
:
Ոչ վառելիք
նաւթ
,
ոչ կերոսին
,
ոչ հաց , ոչ
մանու
ֆակտուրա
Հայաստան
չրերւեց
:
Աղքատութիւնը
,
մերկութիւնը
,
անօթու
թիւնը
աճում
էին օր օրի վրա։
Արա
հետ
զո լղընթացա
բա բ , աճում
էին
նաեւ
ամէն տեսակի
բռնութիւններ
:
Բոլշեւիկեան
իշխանութիւնը
ասպարէզ
Հանեց
բռնակալութեան
այնպիսի
ձեւեր
ու չափեր
,
որոնց
նմանը
հազիւ
թէ
տես
աճ
լինի
պատմութիւնը։
ժ՛ողովուրդը
բա մ ան լաճ
էր երկու
անհաւասար
մասի,
մի կողմից
իրանք
բոլշեւիկները
ել իրանց արբանեակները
մի քանի
հա
զար մարդ
կարմիր
բանակի
հետ
միասին,
միւս
կողմից՝
բոլոր
մնացած
ները։
Առաջիններին
պատկանում
էր բոլոր
իշխանութիւնը,
բոլոր
իրաւունք
ները , վայելելու
եղաճ
բոլոր
հնաբալորոլթիւննեբը
:
Վերջիններին՝
բոլոր
պարտականոլթիւնները,
թալանւելոլ
բոլոր
ճանրոլթիլնը
ել
հ լու , անխօս
հպատակւելոլ
դառն
արտօնութիւնը
:
Բազաքացիական
բոլոր
ազատութիւն–
ները արմատախիլ
էին արլաճ
լիովին։
Գրել,
զատել,
խօսել,
հալաքլել,
կազմակերպւել
կարող
էին
միայն
բոլշեւիկները։
Միւսները
ճպտուն
հանե
լու , կեանքի
նշոյլ
ցոյց տալու
իրաւունք
չունէին
:
Լրտեսութիւնը
դարձել
էր վարչական
սիստեմի
հիմքր։
Բանտերը
թէ Երեւանում,
թէ
գաւառներում
լեփ
լեցուն
էին հազարաւոր
մարդկանցով։
Ոչ ոք չէր
զգում
իրան
ապահով
լրտեսի
մատնոլթիւնից
:
Հալաճանքները
եւ
ձեր բակա լոլթիլննե
ր ը կրում
էին
թէ անհատական
եւ թէ
խմբային
բնոյթ։
Բոլչելիկները
նպատակ
էին
գրել
մաքրել
երկիրը
բոլոր
անհաճոյ
տարրերից
առաջին
հերթին
քաղաքական
կուսակցոլթիլններից
,
ապա
մ տաւո րականնե ր ից
եւ, առհասարակ,
բոլոր
ղեկավար
,
ազդեցիկ,
մտաճող
ու գորճող
տարրերից
:
Տէօրքի
կողմից ապա
հով
լինելու
համար
հաւաքեցին
խաբէութեամբ
բոլոր
հայ սպաներին
մօտ
հազար
երկու
հարիւր մարգ
զինաթափ
արին
ու խումբ—խումբ
աքսորեցին
Բաղ ու
մասամբ
է լ Ռուսաստանի
խորքերը։
Նրանց
տեղ
գրին
ռուս սպա
ներ
եւ բոլչեւիկ
կոմիսարներ
ու տյսպիսով
գլխատեցին
հայ բանակը
:
Ինչ
վերաբերւոլմ
է ո չ-ղինլո րական
մ տաւո րականոԼթեան
,
սկզբից
բաւականա
ցան բանտարկութիւնով,
բայց
վերջը
սկսեցին
գնդակահարել
եւ
կացիննե
րով
կոտորել
բանտերում
,
առանց դատի
ու դատավճռի
,
նոյնիսկ
առանց
քննութեան
:
«
կացութիւնը
դարձաւ
միանգամայն
անհանդուրժելի
,
ապստամբու
թիւնը
բռնկւեց։
Ապստամբողը
զիլղացիոլթիւնն
էր, միաժամանակ
զանա
զան
վայրերում,
բայց առանց կանխամտաճւաճ
ծրագրի,
առանց
համաձայ
նեցրած
գործողութիւնների
:
Շարժումը
ունէր
գերազանցօրէն
ժողովրդա
կան
բնոյթ
,
մասսային
ու տաբրերային
եւ այնքան
ուժգին
էր , որ
3-4
օրւայ
ընթացքում
ապստամբ
գիւղացիներ
ի զինւած
խմբերը
խորտակելով
617
Fonds A.R.A.M