ԵՒ ԻՐ
ՎԱՐԴԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆԸ
Հերձուածով
մանաւանդ։
Ո՛֊ Աղեքսանդբիոյ
Ղիոնեսիոս
Հայրապետ
ր ստիպուեցաւ
եկեղեցւոյ
ուղղափառ,
դաւա–
նանքր սլար ղող յորդորական
թուղթեր
յղել
ամէն կ
ո
ղ՛^
յ
քրիս՚տոնեաներր
զգուշացնելով
Հեռեաիկոսութենէ
։
Այ­
լոց կարգին
,
թուղթ
մրհ ալ գրկած
՝
է, Հայաստանի Ա*՝ե\Հաա.
րուժան
Հայրապետին։
Այո առթիւ
քյւսեբիոս
մեծ պա.տ–
մաբանր
կր գրէ
(
էշ
517 ) , «
աո, այնա փ կ որ է ին ի Հա­
յաստան, որոնց յ ա յ ն ժ ա մ եպիսկոպոս է ր Մեհրա-ժան .
Հայոց
Աթոռին
առաքելականութեան
դէմ
պայքա­
րողները
,
ՄեՀրումանր
Փոքր
Հ
ա
յ ք ի * այսինքն
Ա երաս­
տիս
յ շրջանի
Հայոց եպիսկոպոս
(
չընդունին
^
Լ\փ
ո
թ^*Լ
ո
վ
Փոքր
Հայքը Աեծ
Հայքին
Հետ , մինչդեռ
՝
այգ
չր^անք^
նոյն իոկ
ա է
^ Բ
ո
՚
Լ լ \ Փոքր Աս՛իան , *\յիկոպոլսոյ
,
կեսարիոյ
ել Մալաթիոյ
աթոռներուն
եպիսկոպոսներուն
ի բա­
լաս ութ ե անց ենթակայ
Էին եւ կր կառավարուէին
Յու–
նաղգէ եպիսկոպոսներովդ
մինչդեռ
ԱեՀրումանը
Աեծ
Հայքի
Հայրապետն
էրէ
Fonds A.R.A.M