ԵՒ ԻՐ
ՎԱՐԴԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆԸ
Եթէ մեր բոլոր մասնագիտական հբատա–
րակութիւննեբը այս ոգիով, այս շունչով կհր–
սլսո սրուին ու աոուգանան, ո՛րչափ պիտի շա­
հինք իբրեւ ազգ եւ իբրեւ ազգի մը պատկան
անեատնեբ։ Մ՛անաւանդ որ սիշդ այս րոպէին
ձեր դիրքին մատուցած այդ սշմարտութիւննե–
րուն մէջ կ՚ամփոփուի մարդկային ներկայ յեղ­
յեղուկ պայմաններուն առջեւ, մեր ցեղին, լեզ­
ուին ու եկեղեցիին, մէկ խօսքով՝ ազգապահ­
պանումի եւ ապագայ լինելութեան հարցը: Ա–
հա թէ ինչո՛ւ չեմյագենար եւ չեմ համառօտեր
տպաւոբութիւննեբս:
Սիակ դիտողութիւն մր, եթէ կը հանիք,
Տէր 2 .
ա
յ ր: ձայ եկեղեցին որակականի պէտք
չունի–
ըլլայ այգ որակականը « Առաքելա­
կան», «Աւետարանական» կամ այլ ինչ մուրա­
ցածոյ : ձայ ցեղ, հայ լեզու, հայ եկեղեցի։ Այս
երեք ձ
ա
յ ե լ ա ւ երրորդութիւնը միայն յաւիտե­
նական գոյութեան մը ձեռնտու է– մեր եկեղե­
ցին՝ ինք մինակ իր ւսնունով ( ձայ ) կը բաւէ
իր հրաշակերտ կառոյցքովն ու ոչ մէկ կրօնա­
կան գրականութեան մէջ տեսնուած շարական­
ներու, եբգեբու սոիտւթհամբ ինքնաբաւ գո­
հար մրն է ՝ մարդկային պատմութեան բոլոր
զանգուածային գեզեցկութիններուն մէ ջ :
Ս՚ե՚ղք, հազար մե՛ղք որ կաթոլիկ ու բողո­
քական անուններով ձայածին սերունդ մը ինք–
զինք կր քայքայէ միութենէն, առաքելական,
աւետարանական որակումներով։ Որքա՜ն կա­
րելի է ընդլայնել այս մասին։
- 9 –
Fonds A.R.A.M