ԵՒ ԻՐ
ՎԱՐԴԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆԸ
քՒուրքեբր
,
տգէտ
,
խաշնարած
Ժողովուրդ
,
քաղա­
քակրթութեան
անծանօթ
,
Ասիոյ
աավւաստաննեբէնԱո%–
կոչուեր ո ւ ար շա ւանքն եր ո ւն
Հ ե ա ե ւանքո վ կր Հ եռան ան
իրենց բնա կավա քր երկն , եւ անցնելով
պարսկական
Հո­
ղէն , կր մ ան ան Փոքր Աս իա : & ա տ. կարճ ժամանակի
մէ^
անոնք կր տարածսւին
արդէն
քայքայուած
Բիւղանգա–
կան
կայսրութեան
եւ Հայկական
գաւառներուն
մէ^, ա–
ո անկ ընդդիմութեան,
եւ Հոս Հոն կը Հաստատեն
իշխա–
նութիւններ
,
որոնց մէՓ նշանաւոր կր դաոնա
յ Աչ Օս­
ման րնտանիքբ
,
որ կր տիրապետէ
Բիւթանիոյ
Փոիւ–
Անոնք ՀետղՀետկ
կր նուաճեն
է՚1՚^՚
ս
"
3
^
ո ա
^լէՕ՜՛
ներն ու 3ոյներր
,
կր ղօրանան եւ օր մըն աչ կը տիրա–
նան
Պալքաններու
եւ Բիլղանդիոնի
( 1453
ի& ) ,
վեչվ
տալով
Միջին փարՈՆ՚Ը
ել բանալով
՚
ՆՈՈ ԴաՈՈՆ
շրջանը
մի^աղգա
լին սլա ամՈ ւ թե ան մ կ^ : Յեաաղա
յին ,
թուրքե–
րը ի վ՛՝են ո տիրապետութիւնը
կր տարածեն
մինչեւ
1
Լէ
՚\
կն–
նա , Ա եւ ծովի Բ
ո
լ
^
ո
1""
իքր
»
մ ինչե ւ Հնդկաս եւ Աալան–
տեան
ուի կ ի ան ոռն երր
Հ
աՀ ու դ"ղի ՝մ տանելով
եւրոպա­
կան., մեծ ՛՛ւ վ՚՚՚քր
պետութիլննեբր
։
Սուլթանները,
նախ թոլլատոլ
քրիստոնէիս
Հան–
ղէսլ , նոյն
է՛"
կ ոիրալիր
եւ Հաշտարար, ապա
կր դառ­
նան
կեղեքիչներ
ու Փարդարարնեբ
,
շվւացած՝
է
՚
Ր
Ա
նց տի­
րապետական
ու նուաճաղական
յաֆո ղո լթիւննե
ր կն :
կ*
Պ՚՚լսոյ
գրաւումէն
ետք, յաղթական
Սուլթան
ՍոլՀամմէա
Բ . Պ՛՛լիս կր Հրաւիրէ
Պրուսայի
3
"՛
է՛"
կիմ
եպիսկոսլոսր
եւ անոր կուտա
լ պատրիարք
տիտղոս ր ել
այն բոլոր
իր ա լա ս ո լթ իւնն եր բ , ՛լ" բ տուած էր
Յունաց
պ ա տ
րէ՛
արքին
կ ր օնքի կ ա տ ար ե ալ ա ղաա
ութի
ւն , ա ՛ի
դային
ինքնավաբութիւն
,
դատաստանական
,
կրթական
,
Fonds A.R.A.M