479
որով* մասմը ժողովուրդ^
ճարպիկ
գան ո ւ ել ով, Հետեւեալ
Գ
Է
Լ°~
րուան
ընթացքին,
իրենց ընտանիքներով
,
կ՛անանին
խուզարկուած
վայրերը
1
ւ
կը պաՀուըտինէ Այգ ձելով , միչտ տեղէ տեղ կը փա.
խադրոլէ
ին ք՝ մեր (Փ "փազե ան ի՝) խումրով,
ինչպէս նաեւ, չատ մը
ու. րի չ իւ ում բեր , ե ա յգպիսով
ըն գՀարուսաե րէ կըխուսա փէինք
ւ
Վերքերը,
այլեւս սկսած էին գաւագրական
միմոսներու գի"
մե լ իրենց որսերը երեւան
Հան ե լու կամ ձեռք
ձգելու
Համար*
փան ի որ թուրքերէն
ե քիւրտերէն
շատերը
Հայերէն
կրնային խաո
սիի
խումբե
րու
բաժնուած
,
ցերեկները կը շրքէին անտառնե
րու
մէք, քաղաքի
լեռներէն
սկսեալ
ք
մինչեւ
Բռնաչէն, Ա. Ագրերիկի
անտառները^ Լ Հայերէն
կը պոռային, Կիրակոս, թորոս
)
Կարապետ,
ՏովՀաննէս,
եւա
յլն Հայկական
անուններ տալ ով, «.Մենք փախըս–
տակտն
Հայեր ենք, այսինչ
գիւղին կամ խում րին կըպատ կան
ինք։
Փ ափ աղե ան ի ե (հուրէն
ի կողմէն
ղրկուած
անոնք
շուտով
Ռուսաստան
պիտի
մեկնին,
զձեզ ալ կ՛ուզեն
տանիլ , Հետերնին
շուտով գուբս եկէք
1
ւ
մեղի ՀետեւեցէքՈէ
Օ
ատ մը միամիտներ
,
խաբուելով
այո գալերէն,
դուրս
կուգային ե անոնց
ճիրաններուն
մէք կ իյնայ ինէ
կ ատեր ալ շկարողանա
լով տոկալ անոթու թե ան
ա ր գէն օրական
Հաբ իւրնե րով սսվաՀար կը մաՀանային -- տտիպ–
ուած* քաղաք կ երթային
անձնատուր
Ը Է 1 ՚ " լ "
լ ճ
%
քատ շատեր,
անտառներու
մէք, մեռածներու
կամ նաՀատակուածներոլ
դիակ»
ները
կ՚ուտէին,
իսկ ոմանք ալ, անտառի
տերեւները
ուաե լով*
վարերնին կը պտյթէր%
Ռուբէն,
ՏովՀսւննէս
վանքի
ւսնտառի իր թաքստոցէն
եկած էր
փան
լեռը*
իր ընկերներով ե միացած ՎաՀան Փափա զեան ի խում–
բինէ
ՌուսերոԼ՛ գալէն
այլեւս
յոյսերն
ին կտրած, կ՛որոշեն
անց­
նիլ կովկաս և ըստ այնմ ալ իրենց Հետ մեկնի
լ ուզող երիտա­
սարդներու
մէք մրցում
մը սկսած էր ե յաճախ ալ բ
ո
ղ
ո
քի
ձայներ
կը լսուէ ինէ
Հյ ատ մը երիտասարդներ,
գԻչ°՝Ր ատեն,
այգիներ
կ՚երթային,
թուրքերու
Հնձաններէն Հաց կր գողնային Լ խաղող
կը բերէին Փափաղեա նին և Ռուբէնին,
այն յ
ո
յ
ս ո
վ
Ո
Ր
անոնք
Կովկաս մեկնած
ատեննին
ք
զիրենք ալ առնեն Հետերնին, քանի որ
ատանկ խոստում տուած է ինէ
Հլգաթ
Էֆ*ի տզան, զինուոր
Հրանգը կը փափաքէ
ր իր
18
տարեկան կայտառ
եղբայրը,
Հայկակը,
Հետը առնելու,
Մարտէեան
Արմենակն ալ իր Հօրեղբօր
որդին
քՕաչմանուկն ու Պարսանտը,
իսկ
Լելոն %աղիկետն,
Հրացանը
ձեռին,
ինքղինք
գացողներսւ
առաք ինը կը Հաշուէր,
նաեւ Ալեքսան
Մովոէսեան, որ քաղաքի
լքէք Փափազեանին
քսան
լիրա տալէն
զկնի»
լեռն ալ Օրերով, իր
քսակէն
կ՛ ապրեցնէր
Փափազեան
ր, այն յոյսով որ մեկնած
միքոա
Fonds A.R.A.M