Յ Ա Ռ Ա Ջ Ա Բ Ա Ն
վ հն ե տ կ ոյ ՀայուԹիւնը շէր կրնար ան
մասն մն ա լ հաւքագգային սուգին՝ գոր աււ.
Թնց անփոխարինելի մահը կոմիտաս Վար–
գ ապետի»
Ա յ գ պատ՜Տառաւ տարւոյս Յունուար
2 6 -
ի ն ՝ սարքուեցաւ Ա. Ա. վարժ՜արանին
մէջ կոմիտասեան ե ր գ ե ր ոզ շրջանակուած՛
բանախօսուԹիւն մը» Հա ն գ է սին նախա գ ա
հեց Ուխտի" Ար՛՛ի Տ»երպ« Աբբահայրը ե ւ
նե ր կ այ եզան Ա. ՚Լ ազա ր ո ւ ե ւ նոյն վ ա րժ Այ
րանի Վարգապետները, վ անական ու գ պրո^
ցսւկան աշակերտներն ուՀ ա յ գ աղուԹը»
կրկին էր պարտականութիւնը, զոր ա^.
նուոյլակի կերպով մեր վրայ գրեր էր ինքնիսկ
մեծ" երաժ՜շտ ա գ է տը՝ սկսեալ 1 9 0 7 Թուա^
կանէն, երր այցելելով Վենետիկ՛ կրկնակ
գ ա ս ախօսուԹիւններո գ ու մ ե ն ե ր գ ն ե ր ո վ դ
պատուած՜ էր մեծին ԱխիԹարայ ե ւ ս *
ո լ
֊
րատ - Ո>ափայելի ազգ անուէր Հաստատա
Թիւններր» Անկէ Ր վե՜ր |9՝իէփո(եան գահլի–
՜
Տի պեր՜ՏուԹիւններէն մին գարձած՜ է ամէն
նու ա գ ահանգ էսի մէջ կոմիտասեան Հ ա յ
Fonds A.R.A.M