5 8
ու
յ ա
ւուս
1
չի
քարերը
Համբուրեց
է՛ն
է
\)՝
ե *,
րունիները
ձ ե ռ ք երն թե Վեր
բարձրացուցի՛ն
պաղատանքի
մը պէս
է
՚
Էյոր
Հարսերն
ու
երիտասարդները
խաչակնքեցին
ֆերմե*
ո անդ
Հաւատքով։
քյրեխւսները
իրենց
մա յ *
րերու
փ Էշերուն
կառչեցան
լացակամած
աչքերով
է
Վ արդա պետը
մարդ
մր չէր
այլեւս
է
այ
լ Հրեղէն
տեսիլք
միք,**
քքոմի*.
տասի
«
յ^ուսեվարդֆը
երկար
ատեն
տեսակ
մը աւանդութիւն
դարձաւ
մեր քաղաքին
մէՀւ
Լ՛՛ԿԻ՞Ր*
Ջլ
ս
կի՞ր*
Ո*– ձԼ
սո
դեերը
դժբախտ
կը
Համարէին
իրենք
զիրենք՝^
1
։
Շ Ո ՂՇ Ո Ղ Ո Ւ Ն
Ձ Ի Ր Ք Ե Ր
Վ ա ր դ ա պ ե տ ի ն
կողմանէ
Հայ
ժոդո*,
Վրրդական
երդերը
դրի առնելու
ամենամեծ
արժանի
քր սերտ օր էն օ դա կ ուա ծ է՝ մի ան*,
գամայն
զանոնք
նրբարուեստ
ու
յատուկ
գիտակցութ՝եամբ
դաշնակելուն
է
զանոնք
բազմաձայնի
վերածելուն
Հետ
յ
(
Հար մա*,
նալի
չէ) եթէ սկզբնական
աշխատութիւն*,
ները
գերման
մեծաՀոչակ
երաժիշտներու
ազդեցութիւնր
կրած
թուին * ասիկա
շատ
բն ա կ ան տ ո լր քն էր միջավայր
ին ուր ե *,
1;
Հոսա^հր,
Գավ,րէ,
1935,
յ.
2.
Fonds A.R.A.M