եան կարենար միջոց գտնե| պատմագրական
նիւթերով
զթ աղո ւ ե լ ո ւ
Տամար, որոնք իր առօրեայեն դուրս կըմնան, բայց ինչպես կըհաս–
տատե ներկայ սատորը, այս
կորովի
եւ
յանդուգն
Տէրսի՚քցի՛"
,
իր
ծննդավայրին պատմութիւնը, անցեալը եւ ազգ ա գ րո ւթիւնը փրկելու
ազնիւ զգացումներէ մզուած, գւ՚իչի մարդ կը դառնայ, կը հաւաքէ
իր ծննդավայրին ու շրջաններուն Հայերու վերաբերեալ տեղեկու–
թիւններ եւ կլւ կազմե այս սքանչելի հատորը, ՈՐ կ ՚ անմահա ցնե գ ա ւ ա ռ
մը։ Բնաւ հաւանական յեր, ՈՐ ուրիշ մը, նոյն ուսումնասիրութիւնները
կատարելու կամնոյն գործին լծուելու նա խ աձե ռնո ւթիւնը ունենար։
Հետեւաբար
ո՛ է ոք իրաւունք
ունի
ծայրայեղ
բծախնդրութիւն
ցոյց
աալոլ այս գործին
մասինդ
որու իրականացման
Էսիղաիյ գ ա ֊
ղափարր
ունեցած է էրեւանեան^
առեւար ական մարդու
զբաղում*,
ներուն մէ^) գէթ մեսրոպաաաո
թուղթի
վրայ
յաւերժացնելով
իր ծննդավայր
գալաորւ
1
Լսիկւաւ մեծ պաաիւ
մըն է իրեն
Համար։
Կերտելու եւ կ ազմեյո ւ Տամար այս գործը, ան չե վարանած
ամեն կալ մ գ լո ւխ զարնելու, ասզին-անդին
դիմելու, ամենապզտիկ
ծանօթութիւն մը աւելի ունենայու համար թզթակցոլ թիւններ կատա
րելու, գիրքեր եւ թերթեր պրպտեյու, Չարսանհազի նետ մօտեն կամ
հե ռ ո ւ ե ն կապ ու ա ռնչ ո ւթիւն ունեցոզ ամեն տեսակ տեզեկոլթիլններ
ժողվե|ոլ, զանոնք համադրե|ու, եւ այսպես, Հայաստանի մո ռցու ա ծ
եւ անտեսուած գ ա ւ ա ռներէն մեկը (ՈՐ դատապարտուած եր բոլորողին
անյիշատակ եւ անհետ մնալու) ծանօթացնելու, անմահացնելու նա
մա
ՐՏ
Ասիկա իրապես շատ գնահատելի զա՛ծ (քըն ե եւ հեղինակի
անձին Տամար կը կազմե արժանիք մը, որովհետեւ վստահօրեն կարե–
|ի ե ըսել, թե ոււփօ մը՛ եթե ուզեր իսկ, պիտի չկարենար այս աշ
խատանքը կատարել, վ ա սնզի Չարսանհազ՛ իբր գ ա ւ ա ռի խոպ անկիւն
մը, չե կրցած հաշուել իր մեջ մարզիկ, որոնք այսպիսի
ուսումնա
սիրութեան մը ատակ ըլ|ային, երկար տարիներ անցնելէն եւ հին լի–
շատակներոլ աղօտանալէն ետք։
Ասոր համար Չաւ՚սան&ագցիք պետք ե երախտապարտ ը|լան ՊՐ.
՚
րեորզ ՚յրեւանեանի. իսկ հայ բանասիրութիւնը պաւ՚տի պատուով յ ի –
շատակեյ անոր գործը, որպես
հւ՚աշքի պես բան մը, զոր ինք իրա
գործած ե ։
15
Ս1.պա.
1956
Պուա Տը
Պոլ՚՚յն
(
Լ/՚Բ՛
՛՛
նան՝)
ԱՐՇԱԿ
ՍՀՊՕՅԱՃԵԱՆ
Fonds A.R.A.M