ՏԱՐՕ՚եԻ ԱՇԽԱՐՀԻ
57
՝
^իչ^ աւելի
գէպի
Հարաւ.
լեռնե բու անգո ր րութեան
մէջ^
բազկատա֊
բած
կ*աղօթէ
Թւսրգմանչաց
կամ Առաքելս
ց ԼՍ ՚ ՂաոաՐ
ՈԼ
–)
՛
է՛՛՛նքըւ
Հա յո ց գ եղեց իկ գպրութեան^
պսակին
աղ աման գեա
յ ակունքն
է ան *
անուշ ^"վ մր Հ$ ի ր ինկսւտա
րէն
ե
Ասանս
յ
լեռն եր էն
շնկշնկալով
կ՛ օրօ­
րէ անաառի
եղեւինները^
սրոն ց մ է Հէն վանքի
շողակաթ
գմրէթր
ր ՚" ց -
խփիկ կը խաղայ*
կրօնի տաճարէ
մ
ր
աւելի
Հանճարի
խսբՀուրգ
մ* է ան։
Հյէս ին^ Հեա բան ա ս տ եղծ ո ւ թ իւն է մ շակուե ր Հոն ու խաչչին Հետ գր իչն է
իշխեր,
անոր
կրանիթէ
խամքարե
րու
ներքեւ
կր Հանգչի մեծ
Հ՚՚յլը
մեր
մ աքի գա սակէոն
մշակներուն
;
//
րոնք մեծ Համ ր ին՝
Հա յ
ժողսվուրգին
ձայն են պարգեւեր
մեր գրական
լեզուն
կերտելով
•
Տ//*//
են
թաղուած
Գաւիթ
Անյաղթդ
Ա՛՛՛՛մ բբէ
Վերծանող^
Ղազար
վ*արպեցի^
Աովսէս
/
ւ/ո֊
բէտնւսցի
ե ուրիշներ։
Աւելի
առաՊ
երթանք^
որովհետեւ
&
իշգ մեր ա–
ջ՚"կ"գմ
ր
յ
\
ք
ի բ ինկատա
բ ի սաս րոտ բ^ Հմայիր
ակնարկով
մեզ իրեն կր քա­
շէ Ասաղնբերգը
*
անոր մարմարէ
սիւները
մեր տսՀմ ա յ ին փառվ* ի կոտ­
րած
թեւերն
են յ ս րոնք կր տա բսւբե
ր ին էւ կր ճռնչ են ու կր
հառաչեն
փ
չ՚՚ղ
Հո ղմ է» ր Էն
ս ւ էզ ա լ էէ րսւ
ծ ե ր պ էւ ր Էն
ս պ ի ա ա կ կ ա ք էուն եր ը
իրարու
կը ղ-էսրպաոեն
^ *»ին յաւեբժա**արսերու
գ
՚ ՚
դ
՚ ՚ ՚
ր ի կ
^՚նցազր
պատմելով։
ԹԷ ինչո
ռ
ւ
մ եր քաջ նախն իք Տ տ ր օն ի պ ա շա պ ան ո ւ թ ե ան ա յգ
գըլ֊
խաւս ր րանա
լ ին Աստղն բե ր գ են կոչէ» բ
;
աւելո ր գ Է Հա ր ցնել ^
ինչպէս
աւե
լո ր գ
պ իա ի
լ ի նէ ր
Հա ր ցնե
լ թէ ինչ ո
ռ
ւ
՛
ք՝ր ի սա ափ ո ր Գո լոմ պո ս ը
Ա ան թւս -Աա ր իա է անուանէ* ր ի ր Գւաւ
ր ։
ԱՀա ար գէն մ էւ ր գԷհՂւ Է Ա իմ սարի
Հսկան՝
՝(
ք
ի ր ինկատա
բ բ ^ որուն գր֊
լուխ ին վերեւ ամպե ր
ր
կր խաղան
։ (
էստ յո յն գա սա կան առասպէւ
լ ի ն Վ ե ֊
ն իւս
ր
ծներ
Է
Ծ ո
վ ի փրփուրէն*
աա ր րե ր է մ էւր Աստղիկի
ծնունգր*
բեր֊
նէ բե րւմս մ էւզ Հասած
աւան գութ եան Համ աձա
յն
ՀՀ
բա րձ բ սա բ ի ս ի բու ց
Էր զա բկսւ ի ա րեգակ
բ ու ամէն
օ բ աղօթ
ր
բն ին ու Հբամգա
յ ին))
Անեղնւս֊
կի շո րե բն Հագած
Հոն Միը ին կատար ին կ՝ իջ%ւէ ե֊ ա յգ
Հբեղէն
սիրուց է
ծնեբ
Աստզիկբ
;
իւնեբու
էւ ձնծաղիկնեբու
մէջէն
ծներ
ե
աւզբեր ^
\
ք
ի ր ինկւստա
ր ի սա ո ր ո տ բ մեծղեր
էւ պաշտուեբ
Է ս րպէ ս գեղե ցկութ
ե ան աս֊
տուած
ո ւՀ ի ^ ե մեռե ր է Հայս ց Հին Հաւատ ք ին *>ետ
մ ա քու ր ե առաք
ի ֊
*1
ւ
ի եղած ։ Ան այն քան
ամչկոտ
էր ո բ ամէն
օ բ մ իմ իա
յն ա րշա լոյս
ին
երբ զգաստ ու ոսկեծղիկ
ոսկիում
այր Ան^ա^իտր միգապատ
քօղով կբ
ծած֊
կէՐ Մեղրագեա
բ
;
ա յն ատէւն
մ իա
յն
Հսվիւնե
բու ե֊ Հնձուո
բնե բու
աչքե֊
(՛
Էն գազան
ի՝ Աստզիկբ վ՛" ը կը ս չանա բ էւ լո գան ք կ՛ առնէ ր Ա՝ եզբազ.ետ ի
փրփուբներ
սւն մէջ ։
Հասած ենք արգէն
Ա՚ուշ
քաղաքին
մօտ* աՀա մեր գէմ բ կբ պար–
զուին
\)
աչքի
֊
Գուբ
անն ե կ
ո
գեբբ
յ
ի՛՛կ
1
Ա*
ր բ կբ Հ՚՚կէ
Աուշեղեան
բեր–
գը իր աւե ր ա կն ե ր ո վ
;
կբ գիտէ ա յնպէս
;
ին շ ւզ է ս վ ի բաւս ր առիւծ
բ իր
կորիւնները^
ո րով՚Հետեւ
Հոգ Ա աչք ի-Գուրան
ին տակ կբ Հանգչէին
ոսկոր֊
ներ բ բ" լո ր
" ՛
յ ն քո՚ջե
բուն
^ ո րոնք
Հա յա ս տ ան ի շս լա կողմե րէն եկե ր ե
գիւցազնօրէն
ինկեր են Հ
)0
–
ական
թուականներէն
մինչեւ
1908
տաբու
Տուրուբերանի
անՀաւասա
բ կռիւներուն
մէջ* աՀա գէա բեղմ աններ բ
Գուբ֊
գէնին,
(
իուբէնին
,
Տիգրանին
;
Գէսբգին
էւ
այլոց։
Fonds A.R.A.M