ՏԱՐՕ՚ՆԻ ԱՇԽԱՐՀԻ
467
Շուլե՜հիկ
(
Ածական).—
Թեթեւսոլիկ
,
երես
առած։
Շւքփակ
(
Գոյական).
—
Սեւք փակ,
գուռը
գոցելէ
յետոյ՝
ճղլակ
•
փայտ մը կ՛ամրացնեն
դրան
ետեւր։
Շնթռկել
(
Բայ).—
Շ՛"ն պէս
քնանալ։
Շւ1՚փ|ցնե|
(
Բայ).—
Փակցնել։
Շաոքաղ
(
Գոյական).—
Ամենամանբ
ծակերով
մազը։
Շաղալ
(
Գոյական).—
Թիֆոյի
Հիւանդութիւն։
Շոգլտկալ
(
Բայ).—
Շոգի
գուբս
տալ։
Շնո9)ՈՐ
(
Գոյական).—
\
քանր
Հիւանդութիւն
մը։
Շ|՚ստ|ւ
(
Ածական).—
Թափթփած
,
աղտոտ։
Շ ո ւ ր վ ա յ
(
Գոյական).—
Ապուր։
Շալ
(
Ածական).—
Տ
ա
ք ւ
Շ ռ ե լ
(
Բ՚՚՚յ)՛—
Մղել։
Շռ ան
(
Ածական).—
Տ՛ոկը
թրշ\ող։
Շուլլել
(
Բայ).—
Խռ չոր– խո չոր
կտրել։
Շուլլուկ
(
Անց. ընդ.) կտրուած
։
Շիլ
(
Ածական).—
\
քուռ
աչք»
Շոռսլել
(
Բայ).—
Մէկ շարժումով
քակել։
կոփել,
Շախւղել
(
Բայ).—
Թեթեւօրէն
վառել։
Թել մը ամուր
մը քալե­
լով՝
ձեռքին
տաքնալէ։
ու վառի
լր։
Շեմքել կամ շեք ալ
(
Բայ).–֊
ՎրայԷն
անցնիլ.
լայն
քայլով
մը
վրայէն
անցնիլ։
ՇաՐաՇՈւել
(
Բայ).—
կառավարել,
Հոգալ։
Շիք (շեք)
(
Գոյակա՛հ). -
Բտյլ,
Շըշկռիւ
(
Բայ).—
Շուարիլ,
չփոթիլ՛
Ո–
Ոստռտուն
(
Ածական).
—
Շ»//ա
մը ոստերով
փայտ։
Ոլա՚տիւ
(
Բայ).—
Դառնալ,
պտտի
լ, շրջագայ
ի լ։
Ո ր դ ն ա կ
(
Անց. ընդ.).—
Որդնոտած։
Ոտմ՚թՇան
(
Գոյական).—
Ոտք
մաշեցնող,
կճղակի
ցաւ։
Ոդա ՛
(
Ածական).—
Ծուռ։
կեռ։
կանաչ
վարոցը
կրակի
մէշ* խան­
՛
ձելէ
յետոյ՝
պտուտակի
դարձնել,
վերածել
զայն
դիւրաթեք
կապիչի։
՛
Փայտի
խուրձեր
ր կապող
դալար
ճիւղեր
ուն՝
ււզՈՐ
կ՛ ըսեն ։
Ոզրել
(
ք^՚ոյ).—
Ծ"–ել,
դարձնել՝
պտուտակի։
Ո ւնկ
(
Գոյական).—
Թեթեւ
Հանգիստ
մը։ Հանգստի
կարճ
պտՀ մը։
Fonds A.R.A.M