20
չէինք
ձորամէջի
աունհրոսն
աոչհ, , ուրկէ
պիս,ի
ըմըոչխնԼինք
Հ–1իս՚ին
բովանդակ
Հմայքը I Ո՛ւր էր թէ, կր խորՀէինք
բոլորս,
այո դհզհցիկ
շըր.
Հասլաաին
փոքրիկ
մէկ Տուէնը
ու Ն են այ ինք
Լա չ էս, ի մէ
լ
,
ուր
աոլրո.,ը
իսքզինքը
կը նկաաէ
անասլաաի
բնիկ մը, այնքան
չոր է
չորս
կոզմդ,
Հակ ա ո ա կ իր աեզ աեզ ունեցած
կանանչին;
Լու/իաը,
որ նախապէս
ընդար.
ձակ թթասաան
մըն էր, ՀեազՀհաէ
վե ր ա ձ֊ ո
լ
ես ա լ. կանանչեզՀնի
և պա դա–
,
ււ ,1 ւ ո աո ի սլ ա ր ա է զն.ե ր ո I.
ք
Նոյնը
չեղա՛՛ւ,
միթէ
ԱՆտիոքի
մերձակայ
Հայա -
էրնակ
բոլոր
գիւղերու.
Համար
Հ
շնորՀիլ
լքուած
շերամապահութեան։
Մեղի
Հրաւք ւ/ո ւ. ած աաք
կաթն
ու. սոլրՀր
լ՛ալական
կաղղուրած
ր ք լա լո վ
բ ոլո ր ս
ք
մեն ք
չուզեցին
ք աւելի
ուշանալ
ու ս ան կա պա ան ե ր ո ւ
մաքուր
եղերքի
կածաններէն
մագլցելով
հասանք
ապառաժին
վւէշերուն
վրայ,
ամքոէլԼովին
ծածկուած՝
փուչերով
ու մացառներով։
Մինչեւ
հոս ժամէ մը
աւելի
քալած
էինք
արդէն
ո ւ նոյնքան
ժամանակ
պէաք
էր
լրացնելու
Համար
մեր վերելքը,
որ ՀհագՀեաէ
կը ղ ժ ո ւ ար ան ար
ք
Հակառակ
գիւ ղա–
ցիներու
ա ո ա Հ1ւ ո ր գութ ե ան
ք
կայռին
ձախ կ ոլչաին
վրայ
մենք
Հասանք
կիսաւեր
մեծ
շէնքի
մր առէեւ
,
որ մաս կը կաւլմէր
անշոլչա
քոլն
Բեր­
գին
։
Գիւալացիք
կը կարծեԳւ
որ այս աւերակները
մնացորդներն
ենՀին
մգկիթին
,
որ շինուեցաւ
Բեր դին մօ ա ր , ի ս լա մա կան
աիրասլ եաութ
են էն
յեաոյ
է Էքւ արդարեւ
անՀաւ֊անական
գթուեցաւ
ինձ այս
յայանոլթիւնը
,
վասն
զի րո՛ ւ ն Բերդի
եկեղեցին
նոյնութեամբ
կը ւքեար,
ե ոելէ՜
Հեաք
4
էր ա եսնուեր
անոր
մզկ իթ ի վե րած
ոլելոլ
ն։ Ա՝եր դժուարին
վերելքը
մա -
սամբ
դիւրացնելու
մաօ ք , մեզի
ո լ ղեկից գիւ գացիք
Բ եր դին
կողն ի վեր
ուզեցին
առաջնորդել
զմեզ,
մի*է»շ մեր արշաւախումբին
երկու ան դամն եր ը^
քա Հանան
ե
0)
ր
* 5
ա բ. եթ՝ կանգն եր Էին արդ Էն Գղեակ
ին պարի սպին ա ո 9 ե ւ ,
ուր
Հասանք
մենք ալ քիչ յեաոյ
ու ն ս ա ե ց ան ք ա մ Էն մէկերնիս
քարե
րու
վր
ա
յ
ո
*-
սկսանք
ջուրի
աեզ անյ ագօրէն
խմել
մեր ա շքե ր ո ւ*1ւ
առջեւ
պարզուած
Հրաշալի
Հա մայն ան կ ա ր ին բովանդակ
գեղեցկութիւնը,
կանան.
շազարդ
է
բարեբեր
ու սիրուն
Հովիա
մը, կանոնաւոր
աուներով
,
կիսովին
քարաշէն
ո լ աղիւսաշէն,
Հալէ
Հարթ
աանիքով,
ու այսպէս
մինչեւ
լայնաբաց
բերանը
Հովաին՝
որ կը բացուի
Ամըգի
ընդարձակ
դաշաին
վը–
բայ,
որ ամբողջովին
կը բոցավառի
արեւիՆ
աակ,
մինչդեռ
իր մեծաաա.
րած
լիճն ու շրջակայ
ջ
չ
,
ակոյաերը
կը ծփան՝
իրենց
մէջ ամփոփած
աեզ
"՛
եղ
երկինքի
ջինչ
կապոյաը։
Բերդին
երկու
կողմնակի
աշտարակները
աւե­
լի քան կիսովին
փլած ու կործանած
ըլլալով,
այս կ է ան էր աՀա՝ զոր
պաՀ մը մեզի
Հոգեկան
աշտարակ
ըրինք,
երթալ
միանալու
Համար Հոգ.
լով
այն բոլորին
Հետ մեր փառաւոր
Նախնիքներէն,
որոնք,
դին ո լ որա.
կան ու եկեղեցական,
ապրեցան
այս Հայեկ
ամրոցին
մէչ ու
իրենց ար.
ծիւի
աչքերով
չափեցին
Հեռուի
Հորիզոնը՝
ամէն
անգամ
որ անոր
վրայ
ամպի
փոշի մը կը բարձրանար
Նոր արշաւանք
մը ազդարարող
Հարաւի
շատ
սովորական
եղող
Հեթանոս
բաՆակՆերէն,
յարձակելու
ծրագրով
այս
անառիկ
Բերդին
վրայ,
ուր կիչիկեաՆ
մեր իշխանութիւնը
իր սիրտն
էր
դրած,
Բերդին
պաշտպանութեամբք
պաշտ պան ելու
Համար
կիլիկեան
Հայրենիքը
է
Fonds A.R.A.M