բունով
կռնակէս
զարկաւ։
Գմ՜ուաբալ
կրցայ
Հայկական
թազեր
անցնիլ
ուր
թեւս
մանելովդ
՛
ք /"՚
"՛՛՛՛՛՛
ււ աարին :
«
իֆատկ^ս
ճիչա է, կր Հասաատեմ
Ե%ՍԱ
Ա Ա Կ Ե Ա Ն
Թիւ 5
Կիւ֊րինցի
իլղարեր
Այնօզլո ւեանի
«
իֆւԱաէֆն,
եկեզեցւոյ
թազր կր
բնակի ,
30
աարեկան
:
Ա՚՚Ա՚իէ
՚՛
էգէ
Ա
1
ա
Լ1
,
ւ
Ս
աո
–
նե
լու
Համ ար շուկա
յ իք՛" յ • խանութսլաննե
ր
իրարու աչք րնե լուէ ինձի
ալիւր չի Նաիւեցին*.
Պռււլաայ պազարը
ի^այ, Հոն
ուլ կիներ ել էրիկ մարդիկ կ ՚՝ս սլաս էին . մէկ ալ եր կա
յն քիւ լա Հով,
թիւս բակ
գէմքով մէկ մր, որուն՝
Շէյ/սին
աղան է՝ կ՚ըսէին, «իր կրօնքն ու Մու–
Համէար
"
իրոզր
թոզ զէնքի
գիմէ»
լշսելով
պօռալը
լսեցի.
«
Հայերը
մի լա
մերն են, զանոնք
կրնանք գաւագանով
ալ սպաննել՝» : Ասոր վր ա յ
ամրոզ^
խում՜անը
զինուած
տեսայ
ւ ՝է՝իէ ՚Լեր^ ոստիկան
մր զէնքր
ք՛՛՛շելով
Կ Է ՚ ՜ Ր Է ^ Ց Է
Հայկանուշ
Ա՛ է ր կէ ր եանը սպաննես , իւ/ 1լ ուրիշ ոստիկան
մր Հօրեզբօրս ազ–
Լ^ԷՂԱ Եգի
սս,
բէթ
Այնօզլուեանր
սուինով
վիրաւոբեց
ու ասլա
«
Զեր վսաա–
Հած ֆրանսացիին
Աստուածն ու կրօնքը. . . : քհոզ գան ձեզ աղատենք : ք՚սկ ես
ինքզինքիս
մաՀմեաական
կնո^ մբ ձեւբ տալով փախայ,
ճամբան շատ մր
չէթէներու
Հանգիպեցայ.
«՝
Բ ո յ րի կ ուր կ՚երթաս»
Հարցման
«
Վարը
աուն
ունիմ, վաիյագրելու
կ՚երթամ»
սլատա ս իւանե ցի, ու ասլա «Մի՛ երթար,
վարը
ա մբ ո ւլ Փ կեավուրներր
մորթեցին
ու ասլա
մզկիթներու
մէշ^ գրին»
ըսին :
իսկ ես ասոնց կարեւորութիւն
չտալով՝
վւաէսայ Հոս եկայ։
«
ք՚ֆատէ»ս այս է% կր Հաստատեմ,
ԻՒ՚ԼԱԲԵՐ
ԱՅՆՕԱՈՒԵԱՆ
Թիւ 6
Տիգբունակերտցի
25
աարեկան
\,
ուաբգ
՚
Ասւճաբեանի
,
որ Թէփէ
Պ՚՚՚չԸ
կը բնակի, «իֆաաէ»ն
այո է
Ա՛՛ւրիւ 1–ր
ն
ւ՛"՚ւ՚՚՚յ Ի 1
ա
յ * գէ
ն
քի
ձ ա
յ
Ա
ւ
սե
$Է՝
Հ ո ն
զ՚՚՚ւ՚՚՚^զ
Թուրքերէն
մէն՝ Ալիէֆ. «Այս
ի՞նչ է» Հարցման,
միւսը՝
«
Գեռ
չլսեցի՞ր,
այս անգամ
կին ի, ազ1իկի
մի9ել
խտրութիւն
գնելու չէ, մինչեւ իսկ օրօրոցի
մէշ քնա–
ցոզ երախան
մորթելոլ
է . ասոնց աէր ելլալը
ֆրանսացին
է ,
ֆրանսացիին
կրօնքր.*.^
(
Լ
Ա
ելով
ՀայՀոյեց;
Այս ատեն
ահւքէ^իյէ
փաթթոց
կր ո զ
(
Գօւլան–
լը թագէն)
Ա՝ըսթաֆա
ազան
«
կ առավար ո ւթ ի ւնբ Հրաման
տուաւ
ասոնք
զարնելու
Համարի
բսաււ
Հէայս
լււ
/»
է" վ փախայ եւ ճամբան
աեսայ որ երկու.
Հայ
կիներ արեան
ճասլագիքնե
բու մէշ կր
տապլտկէին։
«
իֆաաէ»ս այս է, կր Հաստատեմ,
ՆՈԻԱՐԳ
ՆԱՃԱՐԵԱՆ
Թիւ 7
Ավագցի
Նոյեմզար
Աենեքեբիմ
կէմճեանի
«
իֆաակ »ն,
Հայիկ
թագէն,
40
աարեկան
:
Ա՚ՂՐԻԼ
1֊–
ի
ս
ց՛՛րեն
գնելու գացի : իչ վեբէ «վէսիգէ»
աուոգ
սլաշաօնեան
եկաւ
«
Տորեն չի կա յ, կորեկ
կայ»
ըսաւ : Ես ալ կորեկ
չւլնեցի
։
Վերա­
դառնալու
ատեն
զէնքի
ձայն
լսեցի,
ոմ անք «զարկէք»
,
իսկ ոմ անք «վւախ–
չեցէքֆ
(
Լ՛՛ելով կը սլոռային
%
Այգ առթիլ
զէնքով ու սուինով
զինուած
ամ բո խ ին գա լը տեսա
յ • Թուրքեր
իրենց խան ո էթնեբկ
ն իրենց
զէնքերն առ­
նելով
գուբս
Կ՚ելլէին.
ես վւախայ եւ Աոււզուրճոլ
սլաՀականոցին
վերր
Գօլօնէլին
փօսթաճըն
(
Հայկազունն
է) իր բնկերր ել երկու
Ախնեկալցի
զինուորներուն
գէսչի մեծ շուկայ
երթալնին
տեսայ, անոնց
«
Ո"ւ֊ր
կ՚երթաք,
5 2
Fonds A.R.A.M