պակասը միս հղած՜ է այդ աղաղակող խոչընդոտներէն ու պա­
կասներէն : Այս իսկ պատսաոաւ, վերջին րոպէին ստիպուած
ենք դուրս ճղելու բաւական թիւով գբութիւննհբ որոնք ձե–
ասդրային վիհակի մէջ* սբբագրուած , կաղմ ու պատրաստ էին
յանձնուելու գրաշարին: Սրտանց ներողութիւն կը խնդրենք
մեր աշխատակիցներէն , ոբ այսպէս հարկադրուած եղանք յա –
պաւելու կամ ղանց աոնհլու իրենց գրութիւննհրր : Եթէ պարա­
գաները ներեն, ատոնց մէկ մեծ մասը պիտի հրատարակուին
Հայ թհբթհրու մէջ , որպէալի ապագայ պատմագիրր իր աչքին
աոջհւ ունենայ նաեւ յաւելուածական ուրիշ տեղհկութիւննեբ
Անթէպի Հայոց պատմութեան մասին :
Աշխատասիբողր հոգելին կր հբնուի որ վերջապէս աւար–
տեցաւ այս ծանր գործր եւ ալ վերջ կր գտնեն բոլոր հհւասսրաւ
վսպքերր , պայքարները, յուսավրիպումներն ու յաղթութիւն–
նհրր մէկու մը համար, որ աւելի քան երեք տարիներ տքնեցաւ
ու հգնեցաւ այս գրքին ամէն տեսակ յաջոզութիւնր ապահո­
վելու բաղձանքով :
Յուսալից ենք ոբ րնթերցոզնհրը լիապէս ու դրապէս պի­
տի քաջալերեն Ա– Ա– Միութեան Վաբչութիւնր եւ Գրքի Յանձ–
նախումբր, որոնք ղօրավիգ կանգնեցան ու նիւթապէս թե ւ թ ի ­
կունք եղան աշխատասիրողին :
ԳԷՈՐԳ Ա– ՍԱՐԱՖԵԱ՚Ն
*)
՛
Նոյն պատճառով
Բ . Հատորին
վերջին
մ ա ս ր սա իա ո սեղան ք մ ան ո
գրով
Լոսթրլ
փոյնթ)
չ
ա
բել տալ , ո րպէ սղի պա ամ սպ րքի բո վան գա զո
ւթիւնր
չի տարատուի
2000
է^րէ ասելի
լայն գեանի մր վրա,–.
\
ք . քց.
Fonds A.R.A.M