՛
է՛էս" յա ն դ իմա ն գտնուելով դ առն իրա կ անութհան մը ե ւ
հոգեբանական աննպաստ պայմաններու առջեւ, ամէն դժո ւ ա ­
ր ո ւ թի ւ ն ա ռ աթո ւր կոխհլու վ հռ ա կ ամո ւթե ամբ ՝ սկսանք մեր
նամակներու տեղատարափով զարնել մտքի ու սրտի դ ռնե րը
այն մի քանի վերապրող ծ եբունա գ արդ Անթէ պ ցի մտաւորա–
կաններուն, որոնց աշխա տ ա կցութիւնը կ ո չ ու ա ծ է ր մե ծ ապէս
դիւրացնել ե ւ արդիւնաւորել մե ր ձհռնարկր : Երջանիկ ենք
ո բ կրկնուա ծ ու երեքնու ա ծ մհ բ դ իմո ւմն ե բ ր ապարդիւն չան­
ցան : Ամերիկայի մէջ բազմավաստակ գրող ու ներհուն պատ­
մաբան , աւելի քան ո ւթ ս ո ւ ն տարիներու բ ե ռ ը իր ուռերուն
վ բ ա յ կրող յա ւհրժա կ ան երիտասարդ՝ Տիար Վահան Մ • Ք ի ւ բ ք –
սեան , Պ է յ ր ո ւ թ հաստատուած բ ազմահմու տ բանասէր ու հան­
րա ծ անօթ պա տմա գիր , Վեր • Եղիա Քասունի , ու Անթիլիասի
խո ւց ե րո ւն մէ ջ մենակեաց , խղճամիտ պրպտող ու բ ծ ա խնդիր
գրող Տ • Փա ռ էն Եպիսկ • Մելգոնհան , հանդիսացան առաջիննե­
րը , որ մե ր դ իմո ւմն ե ր ո ւն պատասխանեցին աշխատակցու­
թե ան դրական խոստումներով : Այնո ւհե տ ե ւ ոտնագնդակր սկր–
սած է ր գլտորիլ (էՒւ6 ետ11 ^ Տ Տ ւ՝օ11ծւջ) , ինչպէս սովոր են րսհլ
Ամեբիկ ացիք , երբ գ ործ մր յա ջ ողո ւթե ա ն նախտ դ ուռէն ներս
մտած է : Ասոր վ ր այ համա րձա կ ո ւթիւնն ունեցանք դ իմ ե լ ո ւ ո ւ ­
րիշ բ ա զմ ա թի ւ գրողներու, հաւատք ներշնչելով որ այս գ ործր
դատապարտուած չ է կիսատ մնալու , ու սահմանուած է լիապէս
յա ջ ողե լ ո ւ : Անձնական նամակները , զորս գրած ենք — մօտա–
ւորապէս 1000 նամակներ —բերա ծ են շօշափելի ա ր դիւնք :
Ընթե ր ց ողն ե րը պիտի րմբոշխնհն չորս հինգ տասնեակ մասնա­
գիտական հմտալից գ ր ո ւթի ւննհր , մի քանի բ ա ց ա ռ ո ւթիւննհր է
զատ,
բոլորն ալ գրուա ծ մասնաւոբապէս այս գրքին համար,
ա ր դի՜ւնք լուրջ հհտ ազօ տ ո ւթիւններո ւ : Աշխատասիրողն ու
խմբա գրապհտր նախամեծար համարած է կարեւոր նի ւ թ ե բ ո ւ
մշակումը յանձնհլ ա յն անձհրոլ որոնք թ է ՛ պա տրաս տ ութեամբ
եւ թ է ՛ անձնական նx խ ա սիբ ո ւթե ա մբ կարող է ի ն — գ ործ ա ծ ելո վ
Ամերիկեան ա ս ո ւթիւն մը— իրենց բնտ բա ծ նի ւ թին արդարու­
թ ի ւ ն րնել, այսինքն տիրել նի ւ թին այլազան բ ա ր դ ո ւթի ւնն ե –
րուն ու թափանցել ներքին ծալքերուն : Խնդրա ծ ենք մասնա­
ւոբապէս մե ր աշխատակիցներէն, որ գրեն անշահախնդրօբէն ,
առարկայական կերպով , հե ռ ո ւ հատուածական աղանդապաշ–
տ ո ւթհն է ու մոլեռանդական ք ա ր ոզչ ո ւթհն է : Մեր մտահոգու–
թե ան գ լխաւոր առարկան հղա ծ է, Անթէ պի պ ա տմո ւթիւնր
ներկայացնել այնպ է ս ինչպէս ոբ է, առանց գ ո ւնա ւ որո ւմի եւ
առանց դ ե գ ե ր ե լո ւ համաքաղաքացիական մհ ծ խ օ ս ի կ ո ւթի ւ ննհ–
րոլ անել բաւիղին մէջ : Թէ որքա՛ն յա ջ ողա ծ ենք մեր այս
Fonds A.R.A.M