Մայրաքաղաքք) պարիսպների առջև հնչում էր Հայոց աշխարհի հին դա
սական լեզուն, որի գեղեցիկ հնչյունները միաձուլվում էին քաղաքի ամրու
թյունների վիթխարի կառուցվածքների հետ՝ տալով նրանց ավելի վեհ ու սի
գապանծ կեցվածք։
Վեհափառը պրոֆեսոր Մառին պատասխանեց այսպես.
«
Այո, հարգելի պրոֆեսոր, այս ավերակները, որ լուռ կանգ
նած ե ն այստեղ, կհիշատակեն հայուն իր անցյալը, անցյալ փա
ռավոր, անցյալ երջանիկ... կհիշեցնեն այն ժամանակները, ե ր բ
հայ կյանքը ևս կպայծառանար հաղթ ու հոյակապ։
Դուք, հարգարժան պրոֆեսոր, որ Ջեր ամբողջ եռանդը և սերը
նվիրած եք այս ավերակներուն, Ձեր պեղումներով հսկայական
ծառայություն կմատուցանեք գիտության։ Դուք ձեր պեղումներով
ի լույս աշխարհի կհայտնեք մի ժողովրդի, տարաբախտ և տարա
գիր, անցյալ պանծալի
կյանքի պատկերը ամբողջովին։
Ցույց
կտաք հայ ազգին իր նախնիներուն վսեմ անցյալը...
Ես իմ ամբողջ կյանքիս մեջ կբաղձայի տեսնել այս ավերակ
ները և տեսա ու այս րոպեիս ես ուրախ եմ։ Շարունակեցեք Յե ր
բազմարդյուն և բեղմնավոր աշխատանքը, ազնիվ Մ ա ռ » ։
Հուզված էր Վեհը, նա կանգնած էր թափուր մայրաքաղաքի ավերակնե
րի աոջև...
Այնուհետև պրոֆեսոր Մառի ուղեկցությամբ Վեհը այցելեց Անիի հնա
դարանն ու քարեդարանը և ապա Մայր տաճարը, Փրկիչ, Դրիգոր Լուսավո
րիչ, Առաքելոց, Գագկաշեն և այլ հուշարձաններ...
Հետևյալ օրը Վեհը հրաժեշտ տվեց տնեցիներին ու մեկնեց 1սոշավանք։
ԵՐԵՎՈՒՅԹՆԵՐ
Մեծ գիտնականի օրինակելի և սիրելի աշակերտներից էրՀովսեփ Օր–
բելին։ Նա անխոնջ ու ժրաջան աշխատում էր Անի քաղաքում իր հարգելի
ուսուցչի ղեկավարության ներքո, և դարբնում էր իր միտքն ու գիտելիքները
32
Fonds A.R.A.M