՛
ք՛րիստոնէութեան
այս ՀիՁնական կէտր
Հաւատարմսւթե
ամբ Հասկցուած՜ է Հայաստանդ,
հ՜այց Եկեղեցւոյ
ւքէՀ։ Վ^արդ աս աս ց աաեՆ , երբ
Պարսից կառավ արութիւնն էր ծանր
ձեււքԸ
դրաւ. Հա յաստ ա՛սի Եկեգեցիներուն
Վրայ ե րլչու^,
նա դատեց որ Հայք ուրանան
քրիստոնէութիւ^.
նր ) սեր Հաւատացեալ
ն ա խնի ք արիաբար
յայ^,
տարարեցիՆ , վկայեչով այսպէս
((՚
Րաճգի Ոչ Խ
Եկեղեցի շիճ ուած մա՛ր՛դոյ . . . ոչ պարգեւք յապա–
ւորաց, եւ ոչ արուեստ ճարտարութեանց, եւ ոչ
<փւտք իմաստնոց, եւ ոչ աւար քաջուք հաճ
զիսուո–
՛
բաց, եւ ոչ պատիր խաբեութիւնք ոիւաց • . . այղ
շնորնք են մեծին Աստուծոյ, ոչ ՛միում ումեք ի
մարդկաճհ տուեաշ, այղ ամենայն ՛բանաւորաց ագ–
գաց, որք վիճակեւպք են ի բնակութիւն ի ներքոյ
արեգականն։
Հիմունք նորա եդեայ են ի վերայ
Աաստատութեան վիմխ ոչ ներքինք շարմեղ կարեն,
եւ ոչ վերինք դղրդեցուցանեղ»
(
Եզիշէ) *
Ս՚ՐԳ՝ Բարեկարգութեան
խնդրի՛ն
մ ԷՀ ի նէ
յէ ւէեր Հաւատքն ու Հասկցո ղութ իւն լւ այս
ԿիձՂւական կէտ ի մասին ։
Ալրի չ կարեւոր կէտ մըն ալ*
Եկեղեցւոյ»
շօշափկի եւ թանձրացեալ
կաօմակերպութիւԱո
Դ
Ժողովուրդով
,
ժամակարգութեամբ
,
պա չտա ^
մունք ի
այ լա գան
արաայայտութիւններով
9
յգաՀքով
,
աղօթքով
,
աօնախմբութիւններոՎ
9
Վարչական
գրութեամբ
(
Հոգեւոր
Ի
շ ի ան ո ւ^
թիւն կամ Նուիրապետ
ութ իւն)
և. ըեկերայիՆ
Fonds A.R.A.M