ԱՆԳ
236
ԱՆԴ
յաղթական
առնէ, որ դադարիլ ոչ գիտէ»։
Այսպէս է ասում նաև Կամ ուս, թրք. թրգմ.
Ա. 898և ալելացնում է որ թէ" արուն և թէ
էգը
զոյգ ծննդական գործարաններ
ունին։
Ուղիղ մեկնեց
Նորայր։
*
ՍՆԳՐՈԻԵՂ
կամ
ՕՆԿՐՈԻԻՂ
«
Ցէյլոն
կըղ–
զուց արտահանուող
մի բերք՝ յիշուած
պըղ֊
պեղի հետ» Խոր. աշխ. 615, «կոճապղսլեզ))
Ամ իրտ.։
= Փոխառեալ
իրան. անծանօթ
մի ձևից,
որի հետ հմմտ. սանս. դ՝Րսք2ւ\՚&ա~,
պազի
տքս§^61"Ձ,
պհլ.
Տ Յ Ո ^ ^ Մ ,
պրս.
^ԼՀԼձ,
Տ ՅՈ 1 օ 1 ւ ե
նաև Հ,ՃՈքձ\ւ\,
ՏՁՈ^Ձե՜քշ, Տ Յ Ո ^ Յ –
Տ ՅՈ ^շ ա ւ ՜ ,
արաբ.
յ֊^=է–<՛ ;
23
ՈյՅե՚՜1,
ասոր.
V>տ-^^>\^
,
/ 23
Ո§Յեւ1,
աճկ.
շշոյօքԱ,
յն. ՀՀգքւխըւՀ, լտ.
շա§ւեշ1՜,
իաալ.
2
ՇՈ2(Ոք61՚0,
ֆրանս. ք1ոգշտնքշ,
մբգ.
^ա^Ըետւ՜օ, ա ց ք –
^61%
նբգ.
եւ^աՇք,
հոլլ.
^6Մ1ե6ք,
անգլ.
§1Ո–
§61՝,
հունդ.
§^6աե61՜,
լեհ.
ւաեւ61",
չեխ.
232\
քՕՐ,
ռուս.
է ա6«բե
ևն, «կոճապղպեղ»
իմաստով։ Այս բոլորի
մայրն է համարւում
սանս.
9
քԱ,§3\ք6քՅ–,
որ բուն նշանակում է
«
եղշիւրաձև»
(
կազմուած
Հ$ւ\§3–
«
եղչիլր,
բողկոլկ» + ւքՇՀձ «մարմին»
բառերից)
(801–
ՏՅշզ 310, 6շւ–Ո61ա– 259, ա ս § 6 229)։
Ըստ
Տշւճշ1 §
268
բոյսիս
նախահայրենիքը դեռ
վէճի տակ է, բայց պէտք է լինի Սոնդեան
արշիպեղագոսը և կամ հարաւային
Արա֊
բիա։—Հիւբշ.
238։
Պատկ.Խոր. աշխ. 81 սրբագրում է
*
սնդւ՝ուէդ
և մեկնում
ւ^/.«.
յ ^ յ Ա ^ ,
ՏՅՈ(1ՅՈ1Տ (0՜6Տ1ՈՅ
1\
Յ
.\&»,
յն. 01՝)ն~՚յ&*~ղ
դ
կամ պահելով
սնդրուհղ,
տալիս է վերի
մեկնութիւնը։
ՍՆԴԻԿ
«
Ժիպակ, տճկ.
ջիվ ա »
նիւս. կազմ.
Տաթև. ամ. 162. գրուած նաև
սնւոիկ
Վստկ.
223։
1
<,13թէ՜0է1ւ, Ճ Տ 1 3 բօ1.
էշ 104 պրս.
Ճ Յ Ո Ճ Յ
«
կենդանի»
բառի հետ։ նՀԲ «որ֊
պէս թէ ցնդելի»։
8
Ցէէւշհ.
ւՂօՀՏւՇ ԽճՈՂ.
19,
Հ ս ճ ւ ա Թ Ո է Յ 3 3
թալմուդի
ք Ո Ձ Ը 8
3
Տ րճ I 1<
ձևի հետ, որ անստոյգ բառ է՝
ըստ
Լ Յ § .
ԽՈՂ.
Տէսճ. § 2 0 1 3 ։
Տէրվ.
Ճ1է3ա1.
27
և նախալ. 111 սանս.
տեՅՈ–
ձ Յ
«
սնդիկ» հոմանիշի հետ՝ հնխ.
տ1<ՁՈձ
«
ցատկել,
ելնել»
արմատից։
Հիւնք.
զանդիկ
բառից։
ԳԻՌ.֊Աեբ.
սնթիգ։
ՓՈԽ.–—Վրաց.
եօՏտօօյօ սինդիկի
«
սնդիկ»։
*
ՍՆԴՄԱՅ, ի
հլ. «կապ, կապանք». մէկ
անգամ
ունի Պտմ. աղէքս. 55 (ըստ Տաշ֊
Սան, Ուսումն. Ստոյն֊Կալիսթենեայ,
էշ 200,
236
համապատասխան
յն. բառն է ՝/.Դ^
Ա
Հ
իսկ
էշ207
ՕԱ
>ՏտՅյյ
.
օ;
«
կապ,
կապանք»),
դրծ.
սնդմայիւք
ձևով։
= 3ն.
<30՝/03՜|յ.«
«
կապանք»
բառից
տա­
ռս։ դարձուած
թարգմանութեան
ժամանակ,
ըստ
այս մ մեր բառը
ուղղելի է
*
սինդնս –
մ ա յիլ ք
և կամ թարգմանչի գործածած ձե­
ռագրում
յն. բառը խաթարուած էր և թարգ­
մանիչը չկարողանալով
ըմբռնել՝
ոլարզապէս
աառադարձըել է սխալ ձևի տակ։
ՆՀԲ
դնում է յն.
Ժս^ՏտօյւՕՏ
«
կապ»
բառից, անշուշտ
աւելի լալ է դնել յդ.
ՅՕ^Տտօյւյւ
ձևը։
Սնդոն
տե՛ս
Սինդոն։
*
ՍՆԴՈԻԿ, ի-ա
հլ, «արկղ»
Կղնկա.
Վրք. հց. Միխ. աս.Յայսմ. Վստկ. 41 (ար
ևմտեան գրականում
սնտուկ
ձևով)։
=Արաբ. ձ յ - յ ձ ^
ՏՅոճէպ
կամ
տսոճսզ
«
արկղ, սնդուկ», որ իբրև քառատ առ օտար
ծագում պէաք է ունենայ։
Կարծում եմ որ
փոխառեալ է յն. օսէնՀր՜ղ բառից, որ բուն նը–
շանակում
է «համադրութիւն
(
<3է^–1է՚9՚7)ս.1
«
համադրել,
միացնել, կազմաւորել»
բայից),
կարգաւորութիւն,
պայման»,
բայց նաև
«
դագաղ»,
հմմտ. Պլ.
սնդուկ,
որ թէ հայոց
թէ թուրքաց
մ էշ ունի նաև «դագաղ»
նշա­
նակութիւնը։
Արա բերէնից են փոխառեալ
նաև պրս.
ՏՅՈճՄզ,
թրք. ՏՏւՈԽգ, գնչ.
Տ6Ո-
ճսԱւ,
նլ՚ւ.
օ^ժեձ^ւո՝^
08
>8օս
«
ւ,
օօ^ՏսՏ,
ռամ.
Տտձսհ,
լեհ. ՏԱՈձտւԿ, ֆինն.
ՏԱՈճսեՅ,
ռուս.
Շյսյւյռ՚հ, վրաց.
ՀՏօՇտօ՚ցյօ «լանդակի
ևն։ —
Հիւբշ. էշ 277։
ՆՀԲ ռմկ.
սանարդ։ Լ Յ § .
Խա.
Տէսճ.
§ 2 0 1 4
արաբերէնից է դնում։
ԳԻՌ, — Ախց, Կր.
սնտուկ.
Տփ.
սնդուկ,
դանդուկ
(
վերշինը վրացերէնից
փոխառեալ),
Ալշ. Եըև. Հմշ. Մշ. Աեբ. Աչ. Տիգ.
սնդուդ,
ննխ. Պլ. Ռ.
սունդուդ,
Հճ.
սանդուդ,
Սվեդ.
սնդէօդ.
Զթ.
սօնդօդ, սօնդոդ.
նոր փոխա–
Fonds A.R.A.M