64
զիրտ–
զիրյէ"
ւ
զնդ.
1
ո
(
զանդկերէն
կամ
զենդերէն
(
Աւեսաայի
լեզուն)
էսթ.
էստ(ոն). է
էսաոներէն
(
ֆիննական
լեզու)
էստն*
Հ
էր զ՛
կրզա=–իռլ.
թւսբաս*
թաբասսարան
(
հիւս,
կովկաս֊
եան
լեզու)
թաթ.
թաթերէն
թալ.
թալիշի
(
պրս–
բարբառ)
թալմ.
թալմուդերէն
(
նոր
եբրայե֊
ցերէն)
թամուլ.
թ ամ ուլեր էն (Դրավիգեան
լե­
զու. Մ ագրասից
Ցեյլոն
)
թարգ.
թարգում
(
արամ էական
)
թես(ալ).
թեսալական
(
բարբառ
յունա–
Ր.նի)
թթր.
թաթաբերէն
թիբեթ.
թիբեթերէն
թոխար*
թոխարերէն
թոսք.
թոսքա
(
բարբառ
ալբանական)
թունգուզ.
թունգուզերէն
(
Մ
անչուրիայի
բնիկ
լեզուն)
թուշ.
թուշերէն
(
վրացական
բարբառ)
թրակ.
թրակերէն
թրք.
թուրքերէն
իրեր.
իբերական
իլլիւր.
իլլիւրերէն
(
հին Լիւրիկի ոչ լե–
ղուն )
իմեր(եւ).
իմերելերէն
(
վրաց.
բարբառ)
ինգ.
|
ինգիլ.
\
ինգիլոյ
(
վրացական
բարբառ)
ինգուշ.
ինգուշերէն
(
չեչեներէն
)
իռլ.
իռլանդերէն
իսլ.
ի սլան դեր էն
իտալ.
իտալերէն
իրան.
իրանական
լագ.
լազերէն
(
վրացական
րնտա֊
ն
Իքի$)
լակ.
լակ կամ կազիկումուկ
(
հիւս.
կովկասեան
լեզու)
լակոն.
լակոնական
(
բարբառ
յունա֊
Բէ*Ի)
լահճ.
լահճերէն
(
իրանեան
բարբառ
Կովկասում
)
լապպ. (
լապ(ոն). 1
լապոներէն
(
ֆիննական
լեզու)
լափ.
\
լատ.
լատիներէն
լեզգ.
լեզգիերէն
լեթթ.
լեթթերէն
լեհ.
լեհերէն
լեսբ.
լեսբիական
(
բարբառ
յունարէնի)
լիթ.
լի թո լան եր էն
լիվ.
Լիվերէն (ֆիննական
լեզու)
լիւղ.
լիւդիերէն
լիւկ. լիկ.
լիւկիերէն
լոկր.
լոկրիական
(
բարբառ
յունարէնի)
լտ»
լատիներէն
խալդ.
խալդերէն
(
բևեռագիր)
խըրղըզ.
տե՛ս
կիրդիղ.
խին.
խինալուղ
(
Կովկաս)
խիւր.
ԻԻ
Գ
ԿԻԺ
(
Կովկաս)
խունս.
խունսալ կամ խունսագ
(
հիւս*
կովկասեան
լեզու)
խպտ*
խպտերէն
(
Եգիպտոսի
բնիկների
ա
բդի
լեզուն, որ գրեթէ մե–
ռել է)
խրվ(ատ).
խրվատերէն
(
Սերբիա)
կար.
(
կաբարդին
(
բարբառ
չերքեզե֊
կաբարդ.
է
րէ
ս
Ի)
կա զիկում.
տե՛ս լակ.
կ՚ալմ(ուխ)*
կալմուխերէն
(
ալթայական
լեզու)
կամ իս*
կամի սեր էն (որ և հա թեր
էն)
կամչատ*
կամչատալ
(
Կամչատկայի
լեզուն)
կայ. կա լա. կայտադ
կամ
կարակայտաղ
(
հիւս, կովկասեան
լեզու)
կաշուբ.
կաշուբերէն
(
սլաւական
լեզու)
կար.
կար ա տա
(
Կովկաս)
կելտ*
կելտերէն
կիլիկ*
կիլիկեան
հայերէն
կիմր*
կիմ բերէն
(
տե՛ս
դալլ.)
կիպր.
կիպրական
(
Կիպրոսի
յունարէն
բարբառ)
կիրգիզ՛
եիրգիզերէն
(
ալթայական
լեզու)
կիւր*
եիւբին կամ
քիւրին
(
լեզգիերէն
կիւրին.
լ
լեզու)
կոյր.
կ"յբ
ա
ւ
կոր.
կորն թական
(
բարբառ յն*)
կորկիւբ.
կորկիլրա
(
Կորֆոլ
կղզու յն.
բարբառը)
կորն.
կորներէն
(
կելտական
լեզու)
կուբ*
կուբաճի
(
Կովկաս)
կումուկ. (
կումիկ*
\
Կ
"՝–
մուկերէն
(
թրքական
լեզո՛ւ)
եադվկ.
կա պա դո վկի ական
արդի
յու­
նարէն
բարբառ
կրետ.
կրետական
բարբառ
հին յու­
նարէնի
հաթ. հատ.
հա թեր
էն
հբգ.
Հի
ս
բարձր
գերմաներէն
հեսս.
Հեսսէնի
բարբառ
(
գերմաներէն)
հիթիթ.
տե՛ս հաթ.
հինդ.
հինդի
հինդուստ.
հինդուստանի
հիւս,
պհլ՛
հիւսիսային
պահլաւերէն
հիւրկ.
հիւր կան կամ խ իւր կ ի լի
(
կով­
կասեան
լեզու)
Fonds A.R.A.M