17
Յոբ.
է
ՅովԷլ.
Յովն.
3
ովնաթ.
Յովսիմ*
Ցուդ,
Յուդթ.
1
Յս, որդ,
նանայ*
նար.
նալում* (
նեեմ.
I
նեղ.
Հոքս*
նեղիս*
Նեմես, բն.
Ներբ. յորդ.
ներս. արեղ.
ներս. մոկ.
նեւս. րն.
Եիւս թաղ.
նիւս. երդ.
երան. ստեփ.
նիւս. թէոդ.
սքանչ,
նիւս,
կուս,
նիւս. մկ.
րեթղ.
մելիտ*
նխ.
Նհպտք.
հայոց
նզշ.
նղշ. լատ.
նշխ. մատ.
նոնն.
նոր
մոզ.
նոր վկ.
տե՛ս ՍԳր.
նա՛ղաշ Յովնաթ ան
աշուղլւ և Յովն աթան
3
աքն աթան ե ան նկարիչը. հրտր.
Չօպանեան,
Փարիզ
1910. —
ԺԸ դարէ
Վկայաբանութիւն
Ս. Յովսիմիոսի.
հրտր.
Հ.
Բ. Սարդիսեան, Վենետ. 1919,
տե՛ս
ՍԳր.
ն. Շնորհալւոյ
Յիսուս Որդի, տե՛ս
Շնորհ,
չփ. Էշ
7–
—
16
$,
Նանայի
Ասորւոց վարդապետի
Մեկնութիւն
Յովհաննու
աւետարանին.
Վենետիկ
1920 (
Թ
դար)։
տե՛ս
Գր, նար* մատ.
տե
՛
ս ՍԳր.
Ն եզո սի Դոքսսյպատռի
կարդաէՀրիլթիւն
պատրիարքական
աթոռոցն. Վա­
ղարշապատ. 1902.
Խրատք Նեղոսի. հրտր. Վրք՛ հց՛ Բ. Էշ 637— 725։
տե՛ս
նիւս. բն.
ներբողեան
յորդիս և ի թոռունս
Ս. Լուսաւորչին. Սովւերք, հտ. Ժ, Էշ
5֊45.
Վենետ. 1854 (նոյն
գրուածքը ՆՀԲ անխտրաբար
յիշում Է Երզն.
լս.—
հմ մտ. պատճառասէր՝՝ էշ 8. ծիրանափառ
էշ 9, քստմնածածան՝
էշ 1 2 ) ։
Ներսէս
աբեղայ կամ կրօնաւոր
քահանայ. քեռորդի
Լամբրոնացւոյն.
յորոէ
ի խնդրոյ
արար
Սկեռացին
զներբող
սրբոյն, և ինքն դրեաց
զյիշատակ
իրացս ի սկիզբն և ի կատարած
Ներբողենին (րստ ՆՀԲ).—ԺԲ դար;
Ներսէս
Մ ոկացի,
նորոդիչ
Լիմն անապատի ի սկզբան Ժկ զարու,
որո
յ են
ո տտնաւորք ի վերայ
Երուսաղէմ
ի և ոտանաւոր ի վերափոխումն
կասին
(
ըստ
ՆՀԲ)։
I ար -
ն եմ1,ս ի ո ։ւի Եմ եսացւոյ
(
կամ
Գրի դո րի
նիւ սաց։ ո յ)
3
աղա զո լ՛նու թե ան
դոյ. Վենետիկ
1889–91.֊֊
Ը
դար։
տե՛ ս
ճառընտ.
Ս * Գրիգորի
Նիւսացոյ...
Մ եկն ութ իւն Երդոց
եր դո յն Սողոմոնի, և
ուրոյն,
ինն երանութեանց,
յորում փակի և ներբող ի Ստեփաննոս
Նախավկայն,
հին
թարդմ ան ութիւն՝
մ իշակ
ոճով (ըստ ՆՀԲ) ։
Պ ատմ ական գովեստ ի Թէոդորոս
զօրավարն Լ ի Գրիգոր
սքանչելագործ,
նոյնպէս
հին թարգմանութիւն
(
ըստ
ՆՀԲ)։
Գիրք ի գովեստ
կուսութեան կամ կուսական
վիճակի. նովին գոգցես ոճով,
եթէ չիցէ առաւել
հին թարգմանութիւն
(
ըստ
ՆՀԲ)։
ճառք ի կոտորած
մ անկանցն
Բեթղեհեմի... և ի Մելիտոս
հայրապետ
(
ըստ
ՆՀԲ)։
Նախագրութիւնք
ամենայն
Աստուածաշունչ
գրոց.
Նահապետք
ֆ
թագաւորք և իշխանք
Հայոց, հրատ. Հնոց և նորոց,
Սրուանձ–
տեանց,
Պօլիս 1874, էշ 88 — 109.
Մկրտիչ
նաղաշ և իւր տաղերր. հրտր. Կ. Կոստանեանց,
Վղրշպտ. 1898.
—
ԺԵ
դար։
Մկրտիչ
նաղաշի Պատասխանի
լատինացոց
թղթոյն (1438 թ). հրտր. Արրտ.
1916,
էշ
418—423։
նշխարք
մատենագրո՛ւթեան
Հայոց,
զանազան
մանր
գրուածքներ
ԺԲ—֊Ժէ
դարերից, հրտր. Պատկանեան, Պետերբ. 1884, տե՛ւ՛ և Պտմ. ռուբ։
ՆոՂէ՚եոս. Հրտր. Մանանղեան
2,\
Բհ.
ե արտատպ. է\\շտն\\\ւ՝%
1908,
այս վեր­
նագրով՝
ւ
\
ՕՈՈՕՏ, 0 1 6 Տ0հ0116Ո 2Ա քԱՈք ճշԺՔՈ
Օ
^^ՕՐ VՕՈ
Աձ21&Ո2.
նոր
Ժ՛ողովածու,
Մ իշնա գարե ան
հա յոց
տաղեր և ոտանաւորն եր. հրատ.
Կոստանեանց, պրակ Ա* Բ. 1892, Գ. 1896, Դ. 1903.
Հայոց նոր վկաները, հրտր. Մանանղեան և Աճառեան, Վղրշպտ, 1903 (ԺԲ—
ԺԹ դարերից
գրուածքներ)
։
Հմմտ. նաև նոր վկաներ և տաղեր. Արրտ. 1910,
Էշ
465
—475։
Fonds A.R.A.M