2
8
մեր տե՜արք
մւսրէքկաւ. որք
*
| |
" ՚
հ ՚ ՚ Ժ "
ա
Է
ա
Է
պաաու—ել
զնոսա՝
ո չ;չափ
՚
Է ք Է ՚ ն Է Հրամաքե ալ» զէ սոքա
ե– եթ
կար/^ն
տւսնֆել
զմարմինս
% \\"
կ
"
ՐՂ՜Ր՚Ւ
հքՓ^Հ&հ
ակը
մե՜ր յս~ վ."՝ կարօքլէ
արկանել
՛
է
տանֆանսն
յաւ—էտենէց
>Հասարակ
ոգւ-ով
և֊ մարսՂավ
Հան^
գերձ » ՛է Հու-րե
անշէֆ
ե. որ/էն
անմաՀ
%
^
յ լ "՛հր սւու-ր էնձ զօրու—թէ
Համբերու—թէ
նե ղու– թե՛ ցաւ֊ոց
վտանգէս
էմոյ • և. ողորմեաց
ինձ
էրբե, ՛է վերւսյ
աւ֊աղակին՝
որ րնգ. քք՚է^ե՜ը * I*– ^(՚
ցորգ եր չարչարանաց
էս աչ էն՝ քոյ • ե արա առ էս
զգ.ու֊թ
մարգասէր
շնորՀաց
ք
ո
ց • որով
կեան
ար^
գարք
1
Լլ մեզաւ-որք
վասն
ներելոյ
երկայնմնւու.թե
քոյ • Տ-ագես
զարեգակն
քո ՛է վերւսյ
չսւրեաց
ե
բարեաց
«
ե֊ ահ ես պանձրե– ՛է վերայ
արգարոց
ռ
մեղաւ-որաց
ղէ սլա Հես
զբարկու֊թէ
քո • ե. ցու-ցսւ^
%
ես
զողորմհւ-էէ քո՝ առ ամ՝ մարգէկ
առ Հասարակ
*
ԷՀու֊ր
էքնձ ակր
շնորՀս
Համբեր
ու—թե ան
գ ա ռ ն
աանֆանացս՝
որ կտտեն գէս • զէ ե֊ ես արմ-անէ ե ^
զկ՜ց պաՀել
զաւ-անգու-թէ
լու-սաւ-որու–
թե Հաա—ա^
սէոյս՝ դըր ետու-ր
Է ն ձ ՛ճանաչել
զքեզ ե առնել րզ
կամս քո • զէ մէ՛ ամաչեսցեն
յու-սացեալքե
ր քեզ ».
որոց
մէանգամ՝
պարե-եցեալեն
՛
է մէաձ-էն
ո ր գ է գ
քո ՛է տէր մերյս~ քո՝ որ ՛է քեն առաքեցաւ–
զոր
գու– առաքեցեր
՛
էէ մաՀ՝ վս մեղաց
մերոց • զէ
առցէ
զմեղս մեր յանձն
էւ-ր • ե–ընգ նւփն տարցէ
զսլա^
աու-Հաս
յանցանաց
մերոց
յանձն
էւ֊ր՝
չարչարանօք
խաչէն
կատարեսցէ
է | ^ * –
տացէ
շնորՀս
պսրգ1ւ.աց՝
էււ֊րոց
Հաւ-աաացելոցն
*
Հք–
Ր՛Է "՛եր բարերար
որ ասացեր
ԹԷ ես
րնգ
ձեզ եմ՝ մԷնչ^՚Է վախճան
աշէսարՀԷ
մէ՛
թոզու-ր
զմեզ ՛է ձեռանէ՜
> այլ զօրացռ
զ մ ե լ լ ՛է կամս քո • զէ
Համբերել
կարաս
յո < ք պատերազմէս՝
վասն
մեհ-է
ակոլ-անգ
քոյ * զէ յ ՝ ՚ * Հ ք
Ա ք , Ա
է էեցէ պարե-անք
Հաւ—ատոց
մերոց
հ-առսչյէց
քոց՝ ՛է տէրու—թէ
ա&–ու֊թե
քո • զէ
և– այս յսչյսէնէ
լիցէ թէ չկա րէ ոք ՛է թշնամեաց
յաղ
Fonds A.R.A.M